หมวดหมู่และหน้าที่ของชนเลวีa
23 1เมื่อกษัตริย์ดาวิดทรงพระชรามากแล้ว พระองค์ทรงแต่งตั้งซาโลมอนพระโอรสขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล 2พระองค์ทรงเรียกหัวหน้าทุกคนของอิสราเอล บรรดาสมณะ และชนเลวีมาชุมนุมกัน
3ทรงนับจำนวนชายชนเลวีอายุสามสิบปีขึ้นไปได้จำนวนสามหมื่นแปดพันคนb 4จากจำนวนนี้ สองหมื่นสี่พันคนได้รับหน้าที่cดูแลงานในพระวิหารของพระยาห์เวห์ หกพันคนเป็นเจ้าหน้าที่และผู้พิพากษา 5สี่พันคนเป็นยามเฝ้าประตูพระวิหาร และอีกสี่พันคนมีหน้าที่ถวายสรรเสริญพระยาห์เวห์โดยใช้เครื่องดนตรีที่กษัตริย์ดาวิดdทรงจัดไว้ให้ใช้สรรเสริญ
6กษัตริย์ดาวิดทรงแบ่งชนเลวีเป็นสามกลุ่ม[1]ตามครอบครัวของเกอร์โชม โคฮาท และเมรารี บุตรทั้งสามคนของเลวี
7เกอร์โชม[2]มีบุตรสองคน คือ ลาดานและชิเมอี 8ลาดานมีบุตรสามคน คนแรกคือ เยฮีเอล คนต่อไปคือ เศธาม และโยเอล 9ชิเมอีมีบุตรสามคน คือ เชโลโมท คาซีเอล และฮาราน คนเหล่านี้เป็นหัวหน้าครอบครัวในตระกูลลาดาน 10ชิเมอียังมีบุตรอีกสี่คน คือ ยาคัท ศินา เยอูช และเบรียาห์ 11ยาคัทเป็นบุตรคนแรก ศิซาห์เป็นคนที่สอง เยอูชและเบรียาห์มีบุตรจำนวนน้อย จึงนับรวมเข้าเป็นตระกูลเดียวกัน
12โคฮาทมีบุตรสี่คน คือ อัมราม อิสฮาร์ เฮโบรน และอุสซีเอล 13บุตรของอัมรามคือ อาโรนและโมเสส อาโรนและลูกหลานถูกกำหนดไว้ต่างหากให้มีหน้าที่ดูแลสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด เผากำยานเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ รับใช้พระองค์ และอวยพรประชากรในพระนามพระองค์ตลอดไป 14ส่วนลูกหลานของโมเสสคนของพระเจ้านั้นได้ชื่อเป็นเพียง “ชนเลวี” ธรรมดา 15บุตรของโมเสสคือ เกอร์โชมกับเอลีเอเซอร์ 16บุตรคนแรกของเกอร์โชมคือ เชบูเอล 17เอลีเอเซอร์มีบุตรชายเพียงคนเดียวคือ เรคับยาห์ และไม่มีบุตรคนอื่น แต่เรคับยาห์มีบุตรหลานจำนวนมาก 18บุตรคนแรกของอิสฮาห์คือ เชโลมิท 19เฮโบรนมีบุตรสี่คน คนแรกคือ เยรียาห์ คนที่สองคือ อามาริยาห์ คนที่สามคือ ยาคาซีเอล และคนที่สี่คือ เยคาเมอัม 20อุสซีเอลมีบุตรสองคน คนแรกคือ มีคาห์ คนที่สองคือ อิสชียาห์
21เมรารีมีบุตรสองคน คือ มัคลีและมูชี บุตรของมัคลีคือ เอเลอาซาร์ และคีช 22เอเลอาซาร์สิ้นชีวิตไม่มีบุตรชาย มีแต่บุตรหญิง ซึ่งแต่งงานกับบุตรชายของคีช ลูกพี่ลูกน้องของตน 23มูชีมีบุตรสามคนคือ มัคลี เอเดอร์ และเยเรโมท
24คนเหล่านี้ล้วนเป็นชนเลวีหัวหน้าครอบครัวตามตระกูลของตน ทุกคนลงทะเบียนไว้ตามรายชื่อของตน ผู้ที่มีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปมีหน้าที่ปฏิบัติงานในพระวิหารของพระยาห์เวห์
25กษัตริย์ดาวิดตรัสว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลประทานความสงบสุขแก่ประชากรของพระองค์ และทรงตั้งที่ประทับในกรุงเยรูซาเล็มตลอดไป 26ดังนั้น ชนเลวีจึงไม่ต้องหามกระโจมที่ประทับและอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้ในพิธีกรรมอีกต่อไป” 27ชนเลวีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปต้องลงทะเบียนเพื่อปฏิบัติหน้าที่ตามพระบัญชาสุดท้ายของกษัตริย์ดาวิด 28เขาต้องปฏิบัติงานรับใช้ในพระวิหารของพระยาห์เวห์ตามคำสั่งของลูกหลานอาโรน คือ ต้องดูแลลานพระวิหาร ห้องต่างๆ และรักษาสิ่งของศักดิ์สิทธิ์ไว้มิให้เป็นมลทิน ร่วมพิธีกรรมต่างๆ ในพระวิหารของพระเจ้า 29เขาต้องช่วยเตรียมขนมปังตั้งถวาย แป้งที่ถวายเป็นธัญบูชา ขนมปังแผ่นบางไร้เชื้อ ของปิ้ง ของทอดน้ำมันมะกอกเทศที่ถวายเป็นบูชา เขายังต้องดูแลเครื่องชั่งตวงgต่างๆ อีกด้วย 30เขาต้องมาขอบพระคุณและสรรเสริญพระยาห์เวห์ทุกเช้าทุกเย็น 31และทุกครั้งที่เผาเครื่องบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ คือในวันสับบาโต วันขึ้นหนึ่งค่ำ และเทศกาลอื่นๆ แต่ละครั้ง เขาต้องมาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ตามจำนวนที่กำหนดไว้ตลอดไป 32เขาจะต้องรักษาข้อกำหนดเกี่ยวกับกระโจมนัดพบและสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เขาต้องประกอบพิธีกรรมในพระวิหารของพระยาห์เวห์ตามคำสั่งของลูกหลานอาโรน ซึ่งเป็นญาติพี่น้องของตน
23 a เรื่องราวในบทที่ 23-27 เป็นข้อความต่อเนื่องกัน อาจถูกนำมาแทรกไว้ในภายหลัง เพราะเรื่องเล่าใน 23:1 จะดำเนินต่อไปใน 28:2 โดยที่ 23:2 เป็นข้อความเชื่อมต่อ นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับสมณะและชนเลวีที่แทรกเข้ามา
b “นับจำนวน...สามสิบปีขึ้นไป” เหมือนกับใน กดว 4:3, 23, 30 แต่ใน 1 พศด 23:24 นับจำนวนผู้มีอายุตั้งแต่ “ยี่สิบปี” ขึ้นไป
c “มีหน้าที่สรรเสริญพระยาห์เวห์” น่าจะเป็น “นักขับร้อง” เหมือนในบทที่ 25 และ 26 เรื่อง “นักขับร้อง” ดูบทที่ 25 เรื่อง “ผู้เฝ้าประตูพระวิหาร” ดู 26:1ฯ เรื่อง “ธรรมาจารย์และผู้พิพากษา” ดู 26:29 และในที่สุด ดู 15:19ฯ เกี่ยวกับ “ผู้บรรเลงเครื่องดนตรี” ชนิดต่างๆ
d “ที่กษัตริย์ดาวิด” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เราได้จัด” โดยให้ข้อความในข้อ 4 เป็นถ้อยคำที่กษัตริย์ดาวิดตรัสโดยตรงด้วย (ในบุรุษที่ 1)
[1] ข้อ 6-32 เป็นการเกริ่นเรื่องราวคล้ายกับใน กดว 8:5ฯ ถึงการจัดระเบียบบุคลากรเกี่ยวกับศาสนพิธี แต่บทบาทหน้าที่ของชนเลวีที่นี่ไม่เหมือนกับที่กำหนดไว้ในหนังสือกันดารวิถี เมื่อพระเจ้าทรงจัดให้เขามีที่อยู่เป็นหลักแหล่งแล้ว ชนเลวีก็ไม่ต้องทำหน้าที่ขนย้ายสิ่งของต่างๆ อีกเหมือนใน กดว 3-4 แต่เขาพำนักอยู่ในพระวิหาร คอยช่วยเหลือบรรดาสมณะปฏิบัติภารกิจต่างๆ ที่มีกำหนดไว้ในหนังสือเลวีนิติ จริงอยู่ บรรดาสมณะลูกหลานของอาโรนมีอำนาจพิเศษ (ข้อ 13 ฯลฯ) แต่ผู้เขียนพงศาวดารมิได้กล่าวถึงความแตกต่างระหว่างสมณะกับชนเลวี การจัดระเบียบใหม่นี้ ซึ่งกำหนดเป็นการถาวร สืบเนื่องมาจากกษัตริย์ดาวิด เช่นเดียวกับที่ระเบียบเก่าซึ่งเป็นระเบียบชั่วคราวยังไม่ลงตัว สืบเนื่องมาจากโมเสส
[2] บัญชีรายชื่อนี้คล้ายกันมากกับ 26:21ฯ มีความแตกต่างกับรายชื่อเชื้อสายของเกอร์โชมทื่อื่น ใน 6:2, 5; อพย 6:17: กดว 3:18
g ชนเลวีไม่ใช่ผู้ตรวจสอบมาตรชั่งตวงวัดโดยตรง แต่ต้องตรวจดูว่าของถวายมีปริมาณตามที่พิธีกรรมกำหนดไว้หรือไม่
