ผู้สนับสนุนดาวิดตั้งแต่แรกเริ่มa
12 1ต่อไปนี้เป็นผู้ที่ไปพบดาวิดที่เมืองศิกลาก เมื่อดาวิดยังต้องหลบหนีกษัตริย์ซาอูลบุตรของคีช เขาเหล่านี้เป็นนักรบชำนาญศึก คอยช่วยเหลือดาวิดในการรบ 2เขาเป็นนักยิงธนู ใช้ทั้งมือขวาและมือซ้ายยิงธนูหรือขว้างก้อนหินด้วยสลิงได้
เขาเป็นชนเผ่าเบนยามินเหมือนกับซาอูล 3คือ อาคิเยแซร์เป็นหัวหน้า และโยอาช เขาทั้งสองคนเป็นบุตรของเชมาอาห์ชาวเมืองกิเบอา เยซีเอลและเปเลท ทั้งสองคนนี้เป็นบุตรของอัสมาเวท เบราคาห์และเยฮูชาวเมืองอานาโธท 4อิชมายาห์ชาวเมืองกิเบโอน ทหารเอกคนหนึ่งในจำนวนสามสิบคน และเป็นหัวหน้าของกลุ่มทหารเอกสามสิบคนนั้น 5เยเรมีย์ ยาคาซีเอล โยคานัน โยซาบาด ชาวเมืองเกเดราห์ 6เอลูซัย เยรีโมท เบอัลยาห์ เชมาริยาห์ เชฟาทิยาห์ ชาวคาริฟ 7เอลคานาห์ อิสชีอาห์ อาซาเรล โยเอแซร์ เยโชบเบอัม ทั้งห้าคนนี้เป็นชาวเมืองโครัค 8โยเอลาห์และเศบัดยาห์ เขาทั้งสองคนเป็นบุตรของเยโรคัมชาวเมืองเกโดร์
9ชนเผ่ากาดบางคนที่เป็นนักรบกล้าหาญและชำนาญศึก หนีจากกษัตริย์ซาอูลไปอยู่กับดาวิดในที่มั่นในถิ่นทุรกันดาร เขาชำนาญใช้โล่และหอก ดูน่ากลัวเหมือนสิงโต รวดเร็วเหมือนละมั่งบนภูเขา 10เอแซร์เป็นหัวหน้า คนที่สองคือ โอบาดีห์ คนที่สามคือ เอลีอับ 11คนที่สี่คือ มิชมันนาห์ คนที่ห้าคือ เยเรมีย์ 12คนที่หกคือ อัททัย คนที่เจ็ดคือ เอลีเอล 13คนที่แปดคือ โยคานัน คนที่เก้าคือ เอลซาบาด 14คนที่สิบคือ เยเรมีย์ คนที่สิบเอ็ดคือ มัคบันนัย 15คนเหล่านี้เป็นชนเผ่ากาด เป็นผู้บังคับบัญชากองทัพ นายทหารชั้นผู้น้อยก็เป็นนายร้อย นายทหารชั้นผู้ใหญ่ก็เป็นนายพัน 16ในเดือนแรกของปี เมื่อน้ำล้นฝั่งแม่น้ำจอร์แดน คนเหล่านี้ก็ข้ามแม่น้ำมาขับไล่ผู้ที่อาศัยอยู่ในลุ่มแม่น้ำให้หนีไปทั้งทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก
17ชนเผ่าเบนยามินและชนเผ่ายูดาห์บางคนมาพบดาวิดในที่มั่น 18ดาวิดออกไปต้อนรับ พูดว่า “ถ้าท่านทั้งหลายมาพบข้าพเจ้าฉันมิตรเพื่อช่วยเหลือข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็ยินดีเป็นมิตรกับท่าน แต่ถ้าท่านมาเพื่อทรยศมอบข้าพเจ้าแก่คู่อริ ทั้งๆ ที่ข้าพเจ้ามิได้ทำร้ายผู้ใด ก็ขอให้พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษทอดพระเนตร และทรงลงโทษท่านทั้งหลายเถิด”
19แล้วพระจิตของพระเจ้าเสด็จมาเหนืออามาสัย หัวหน้าของทหารเอกสามสิบคน เขาจึงพูดว่า
“ดาวิดบุตรเจสซีเอ๋ย พวกเราเป็นคนของท่านและอยู่กับท่าน
สันติสุขจงอยู่กับท่าน
ขอให้ท่านและบรรดาผู้ช่วยเหลือท่านประสบความสำเร็จเถิด
เพราะพระเจ้าของท่านทรงช่วยเหลือท่าน”
ดาวิดจึงรับเขาเหล่านั้นไว้ และตั้งให้เป็นนายทหารในกองทัพของตน
20ชนเผ่ามนัสเสห์บางคนหนีจากกษัตริย์ซาอูลไปอยู่กับดาวิดด้วย เมื่อดาวิดยกกำลังพลมากับชาวฟีลิสเตียเพื่อทำสงครามกับกษัตริย์ซาอูล โดยแท้จริง ดาวิดไม่ได้ช่วยเหลือชาวฟีลิสเตีย เพราะบรรดาหัวหน้าชาวฟีลิสเตียได้ปรึกษากันไม่ยอมให้ดาวิดยกกำลังพลร่วมทัพไปด้วย พูดว่า “เขาจะเปลี่ยนใจไปเข้ากับกษัตริย์ซาอูลเจ้านายเก่า แล้วเราอาจต้องถูกฆ่าด้วย” 21เมื่อดาวิดกลับไปที่เมืองศิกลาก ชนเผ่ามนัสเสห์เหล่านี้ก็หนีกษัตริย์ซาอูลไปอยู่กับเขา คือ อัดนัค โยซาบาด เยดียาเอล มีคาเอล โยซาบาด เอลีฮู และศิลเลธัย คนเหล่านี้เป็นผู้บังคับบัญชากองพันในเผ่ามนัสเสห์ 22เขาช่วยเหลือดาวิดและกำลังพล เพราะเขาล้วนเป็นนักรบชำนาญศึก และได้เป็นผู้บังคับบัญชากองทัพ
23ทุกๆ วันมีคนหนีกษัตริย์ซาอูลมาอยู่กับดาวิดเพื่อจะช่วยเหลือเขา จนกองกำลังของดาวิดกลายเป็นกองทัพใหญ่มากb
ผู้สนับสนุนดาวิดที่เมืองเฮโบรนให้เป็นกษัตริย์ของอิสราเอล
24ต่อไปนี้เป็นจำนวนทหารชำนาญศึกที่มาสมทบกับดาวิดที่เมืองเฮโบรน เพื่อช่วยเขาให้เป็นกษัตริย์แทนกษัตริย์ซาอูล ตามพระวาจาของพระยาห์เวห์
25ชนเผ่ายูดาห์มีจำนวนทหารชำนาญศึกหกพันแปดร้อยคนที่ถือโล่และหอก
26จากชนเผ่าสิเมโอนมีทหารชำนาญศึกจำนวนเจ็ดพันหนึ่งร้อยคน
27จากชนเผ่าเลวีมีทหารจำนวนสี่พันหกร้อยคน 28รวมทั้งเยโฮยาดาcหัวหน้าลูกหลานของอาโรน กับทหารจำนวนสามพันเจ็ดร้อยคน 29และศาโดกนักรบหนุ่มกับญาติพี่น้องที่เป็นหัวหน้าจำนวนยี่สิบสองคน
30จากชนเผ่าเบนยามินซึ่งเป็นเผ่าของกษัตริย์ซาอูล มีทหารจำนวนสามพันคน คนเหล่านี้ส่วนใหญ่เคยจงรักภักดีต่อราชวงศ์กษัตริย์ซาอูล
31จากชนเผ่าเอฟราอิมมีนักรบชำนาญศึกที่กล้าหาญจำนวนสองหมื่นแปดร้อยคน เป็นคนมีชื่อเสียงในครอบครัวของตน
32จากชนเผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่ามีทหารจำนวนหนึ่งหมื่นแปดพันคน ที่ได้รับเลือกให้ไปเชิญดาวิดมาเป็นกษัตริย์
33จากชนเผ่าอิสสาคาร์มีหัวหน้าสองร้อยคนและกำลังพลใต้บังคับบัญชา คนเหล่านี้รู้จักวิเคราะห์สถานการณ์และรู้ว่าอิสราเอลควรทำประการใด
34จากชนเผ่าเศบูลุนมีทหารชำนาญศึกจำนวนห้าหมื่นคน ที่ฝึกใช้อาวุธทุกประเภทพร้อมจะเข้าสู้รบด้วยความมุ่งมั่น ไม่ลังเล
35จากชนเผ่านัฟทาลีมีหัวหน้าจำนวนหนึ่งพันคนกับทหารสามหมื่นเจ็ดพันคน มีโล่และหอกเป็นอาวุธ
36จากชนเผ่าดานมีทหารพร้อมรบจำนวนสองหมื่นแปดพันหกร้อยคน
37จากชนเผ่าอาเชอร์มีทหารพร้อมรบจำนวนสี่หมื่นคน
38จากชนเผ่าที่อยู่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน คือชนเผ่ารูเบน ชนเผ่ากาด และชนเผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่า มีทหารติดอาวุธพร้อมรบจำนวนหนึ่งแสนสองหมื่นคน
39ทหารพร้อมรบทั้งหมดนี้ไปที่เมืองเฮโบรน ตั้งใจแน่วแน่จะเชิญดาวิดให้เป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลทั้งหมด ชาวอิสราเอลอื่นๆ ก็มีใจเดียวกันที่จะเชิญดาวิดขึ้นเป็นกษัตริย์ด้วย 40เขาพักอยู่กับดาวิดสามวันที่นั่น กินและดื่มตามที่บรรดาพี่น้องได้จัดเตรียมไว้ 41เผ่าที่อยู่ใกล้เคียง รวมทั้งเผ่าที่อยู่ไกลออกไป คือเผ่าอิสสาคาร์ เผ่าเศบูลุน และเผ่านัฟทาลี ต่างก็นำเสบียงอาหารจำนวนมากบรรทุกหลังลา อูฐ ล่อ และโค มาด้วย ได้แก่ แป้งละเอียด ก้อนมะเดื่อเทศแห้งอัด องุ่นแห้ง เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอกเทศ โค และแพะแกะ เพราะชาวอิสราเอลมีความยินดี
12 a ข้อความในบทนี้แยกได้เป็นสองส่วน ส่วนแรก (ข้อ 1-23) กล่าวถึงผู้ช่วยเหลือกษัตริย์ดาวิดก่อนที่จะทรงขึ้นเป็นกษัตริย์ ส่วนที่สอง (ข้อ 24-41) กล่าวถึงกลุ่มต่างๆ จากทั้งสิบสองเผ่าที่สถาปนาพระองค์ขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลทั้ง 12 เผ่า เรื่องราวที่เขียนไว้ในบทนี้ไม่มีกล่าวในหนังสือซามูเอล ข้อความในส่วนแรกคงได้มาจากแหล่งข้อมูลที่มีอยู่ก่อน ถ้าผู้เขียนพงศาวดารเองเป็นผู้เรียบเรียงส่วนที่สอง (ซึ่งอาจเป็นข้อความที่เพิ่มเข้ามาในภายหลังก็ได้เช่นเดียวกัน) เขาก็เขียนขึ้นโดยมีเจตนาแสดงให้เห็นว่าชาวอิสราเอลทั้งชาติ (12 เผ่า) ร่วมใจกันสถาปนาพระองค์ขึ้นเป็นกษัตริย์ (11:1) และไม่ใช่ชนเพียงกลุ่มหนึ่งเท่านั้น
b “กองทัพใหญ่มาก” แปลตามตัวอักษรว่า “ค่ายของพระเจ้า” เป็นวิธีกล่าวว่า “ใหญ่มาก” “ใหญ่สุดๆ” (Superlative)
c ชื่อของเยโฮยาดาถูกเขียนให้แทนชื่อ “อาบียาธาร์” ซึ่งควรจะอยู่ที่นี่มากกว่า ( ดู 2 ซมอ 8:17) แต่อาบียาธาร์ถูกกษัตริย์ซาโลมอนปลดจากตำแหน่ง เพราะไปสนับสนุนอาโดนิยาห์ (1 พกษ 2:26-27) สมณะคนหนึ่งที่ชื่อ “เยโฮยาดา” จะเป็นหัวหน้าสมณะที่กรุงเยรูซาเล็ม แต่ทว่าในช่วงเวลานานหลังจากนั้น (ดู 2 พกษ บทที่ 11-12)
