“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

โรคภัยและยารักษาa

38 1จงให้เกียรติแก่แพทย์ตามที่เขาควรได้รับbจากการดูแลรักษาของเขา

                    เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเนรมิตเขาด้วย

          2การรักษาให้หายจากโรคมาจากพระผู้สูงสุด

                    และกษัตริย์ยังประทานรางวัลแก่เขาด้วยc

          3ความรู้ของแพทย์ทำให้เขามีความภูมิใจ

                    เป็นที่เคารพนับถือต่อหน้าผู้ยิ่งใหญ่ในสังคม

          4องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเนรมิตสมุนไพรต่างๆ จากดิน

                    ผู้มีปัญญาย่อมไม่รังเกียจสมุนไพรเหล่านี้

          5ไม้ท่อนหนึ่งทำให้น้ำจืดได้

                    เพื่อให้มนุษย์เห็นพระอานุภาพของพระองค์dมิใช่หรือ

          6พระองค์ประทานวิชาความรู้แก่มนุษย์

                    เพื่อจะทรงได้รับเกียรติเพราะสิ่งน่าพิศวงที่ทรงกระทำ

          7แพทย์ใช้สมุนไพรeรักษาโรคและบรรเทาความเจ็บปวด

                    และคนขายยาผสมสมุนไพรเหล่านี้ให้เป็นยา

          8และดังนี้พระราชกิจของพระองค์ก็จะไม่สิ้นสุดf

                    และมนุษย์ทั่วแผ่นดินก็รับสุขภาพจากพระองค์

          9ลูกเอ๋ย เมื่อท่านเจ็บป่วย จงอย่าละเลยตนเอง

                    จงอธิษฐานภาวนาต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และพระองค์จะทรงรักษาท่านให้หาย

          10จงละทิ้งความชั่วร้าย อย่าให้มือเปื้อน

                    จงชำระจิตใจให้พ้นบาปทั้งปวง

          11จงถวายเครื่องหอมและแป้งสาลีชนิดดีให้พระองค์ทรงระลึกถึง

                    จงถวายเครื่องบูชาดีที่สุดตามกำลังความสามารถของท่านg

          12แล้วจงเรียกแพทย์เข้ามา เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเนรมิตเขาด้วย

                    อย่าให้เขาทิ้งท่านไปเพราะท่านต้องการเขา

          13บางครั้ง แพทย์เท่านั้นอาจรักษาท่านให้หายจากโรคได้

          14เพราะแพทย์ก็อธิษฐานภาวนาต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า

                    ขอให้ทรงช่วยตนบรรเทาความเจ็บปวด

          และรักษาผู้ป่วยให้หายจากโรค ทำให้กลับมีชีวิตh

          15ขอให้ผู้ที่ทำบาปผิดต่อพระผู้สร้างตนมา

                    ต้องตกในมือของแพทย์เถิดi

การไว้ทุกข์j

            16ลูกเอ๋ย จงร้องไห้ไว้อาลัยผู้ตายเถิด

                    จงคร่ำครวญแสดงว่าท่านได้รับความทุกข์สาหัส

          แล้วจงปลงศพของเขาตามธรรมเนียม

                    จงเอาใจใส่ดูแลหลุมศพของเขาด้วยk

          17จงร้องไห้อย่างขมขื่น คร่ำครวญด้วยความทุกข์ใจl

                    จงไว้ทุกข์ให้ผู้ตายอย่างสมเกียรติ

          เป็นเวลาหนึ่งวันหรือสองวันmเพื่อมิให้ถูกตำหนิ

                    แล้วจงควบคุมความทุกข์ให้คลายโศก

          18เพราะความทุกข์ย่อมนำความตาย

                    และใจโศกเศร้าย่อมทำให้หมดกำลัง

          19เมื่อมีเคราะห์ร้าย ความทุกข์ก็คงอยู่

                    ชีวิตของคนยากจนnทำให้ใจเป็นทุกข์

          20อย่าปล่อยใจให้อยู่ในความทุกข์

                    จงไล่ความทุกข์ไป และจงระลึกถึงวาระสุดท้ายoของท่าน

          21อย่าลืมว่าผู้ตายจะกลับมาอีกไม่ได้

                    และท่านจะไม่เป็นประโยชน์แก่เขา แต่จะทำร้ายตนเอง

          22“จงระลึกว่าบั้นปลายชีวิตของฉันpจะเป็นบั้นปลายชีวิตของท่านด้วย

                    เมื่อวานนี้เป็นวาระของฉัน วันนี้เป็นวาระของท่าน”q

          23เมื่อคนตายได้พักผ่อนแล้ว ท่านต้องปล่อยให้การระลึกถึงเขาพักผ่อนด้วย

                    เมื่อจิตของเขาจากไปแล้ว ก็จงคิดถึงเขาด้วยใจสงบเถิด

งานใช้สติปัญญาและงานฝีมือr

            24ธรรมาจารย์ต้องการเวลาว่างเพื่อจะมีปรีชาญาณ

                    ผู้มีงานในหน้าที่น้อยย่อมมีโอกาสเป็นผู้มีปรีชา

          25คนไถนาจะเป็นผู้มีปรีชาได้อย่างไร

                    เขาภาคภูมิใจเฉพาะการใช้ปฏัก

          เพื่อต้อนฝูงโค เร่งให้มันทำงาน

                    เขาคุยถึงแต่เรื่องโคกระบือ

          26ใจเขาจดจ่ออยู่เฉพาะรอยไถ

                    เขานอนไม่หลับเพราะต้องคอยให้อาหารแก่แม่โค

          27ช่างไม้และช่างออกแบบตรากตรำ

ทำงานทั้งวันทั้งคืนก็เช่นเดียวกัน

          ช่างแกะสลักตราพยายามคิดหาแบบใหม่ๆ อยู่เสมอ

                    เขาตั้งใจแกะสลักให้เหมือนของจริง       

          ยอมอดนอนเพื่อทำงานให้เสร็จ

          28ช่างเหล็กที่นั่งอยู่ใกล้ทั่งก็เช่นเดียวกัน

เขาตั้งใจตีเหล็ก

          ไอร้อนของไฟทำให้ผิวหนังเกรียม

                    แต่เขาก็ทนสู้ความร้อนจากเตาไฟ

          เสียงค้อนทำให้แก้วหูของเขาแทบแตกs

                    ตาของเขาจับอยู่ที่แบบของสิ่งที่เขากำลังทำ

          เขาตั้งใจทำงานให้สำเร็จ

                    แล้วต้องอดนอนเพื่อจะได้ผลงานที่ประณีตงดงาม

          29ช่างปั้นหม้อที่นั่งทำงานอยู่ก็เช่นเดียวกัน

                    เขาใช้เท้าปั่นล้อให้หมุน

          หมกมุ่นอยู่กับงานตลอดเวลา

                    คอยระวังใช้มืออย่างไม่ผิดพลาดt

          30เขาใช้มือปั้นดินเหนียว

                    ใช้เท้าย่ำให้ดินอ่อน

          เขาตั้งใจเคลือบผิวภาชนะให้สวยงาม

                    แล้วต้องอดนอนเพื่อทำความสะอาดเตาไฟ

          31คนเหล่านี้วางใจในฝีมือของตน

                    ต่างก็เชี่ยวชาญuในอาชีพ

          32ถ้าไม่มีผู้มีฝีมือเหล่านี้

จะสร้างเมืองขึ้นไม่ได้

          ผู้คนจะไม่มีที่อาศัย

จะไม่มีคนสัญจรไปมา

          33แต่เขาไม่ได้รับเชิญให้เป็นที่ปรึกษาของประชากร

                    เขาไม่มีตำแหน่งสูงในที่ประชุม

          เขาไม่นั่งบนบัลลังก์ผู้พิพากษา

                    และไม่รู้ข้อกำหนดของกฎหมายv

          34เขาไม่เด่นในการอบรมสั่งสอน ในการตัดสินความ

                    เขาแต่งสุภาษิตไม่เป็นw

          แต่งานของเขาค้ำจุนโลกไว้

                    และคำอธิษฐานภาวนาของเขาเกี่ยวกับงานอาชีพของตน

38 a ชาวยิวใจศรัทธาบางคนอาจคิดว่าการไปพบแพทย์เมื่อเจ็บป่วยแสดงว่าตนขาดความเชื่อต่อพระเจ้า (เทียบ 2 พศด 16:12) แต่บุตรสิราแก้ไขทัศนคติเช่นนี้ให้ถูกต้อง

b “เกียรติที่เขาควรได้รับ” อาจหมายถึงค่าตอบแทนแก่แพทย์ในการรักษาโรค ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “จงเป็นมิตรกับแพทย์”

c “กษัตริย์ยังประทานรางวัลแก่เขาด้วย” ไม่ชัดว่า “เขา” ในที่นี้หมายถึง “ผู้ป่วย” หรือ “แพทย์” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “แพทย์ได้รับวิชาความรู้จากพระเจ้า และได้รับของประทานจากกษัตริย์ด้วย”

d “พระอานุภาพของพระองค์” แปลตามต้นฉบับภาษาฮีบรู ต้นฉบับภาษากรีกชวนให้คิดว่า บุตรสิราไม่นับว่าเรื่องน้ำที่ “มาราห์” (อพย 15:25) เป็นอัศจรรย์จากพระเจ้า แต่เป็นเพียงผลตามธรรมชาติจากไม้ที่ทำให้น้ำจืดได้

e “สมุนไพร” ต้นฉบับว่า “สิ่งเหล่านี้”

f พระราชกิจของพระเจ้าไม่จบลงที่การเนรมิตสร้างเท่านั้น แต่ยังคงดำเนินอยู่ต่อไป โดยเฉพาะในการรักษาโรคที่พระองค์ประทานอำนาจส่วนหนึ่งแก่มนุษย์ (แพทย์) และแก่สิ่งของ (สมุนไพร)

g “ตามกำลังความสามารถของท่าน” แปลตามต้นฉบับภาษาฮีบรู ต้นฉบับภาษากรีกไม่ชัดเจน

h “ทำให้กลับมีชีวิต” ข้อความนี้อาจเป็นแรงบันดาลใจของความคิดใน ยก 5:14-15 แต่มีเจตนาไม่เหมือนกัน

i “ขอให้...ต้องตกในมือของแพทย์เถิด” หมายความว่า “ขอให้เขาเจ็บป่วย” เป็นการลงโทษที่เขาได้ทำบาป

j พิธีศพของชาวยิวและชาวตะวันออกกลางมักเป็นงานใหญ่ ที่มีกฎระเบียบและข้อปฏิบัติกำหนดไว้อย่างละเอียด ระเบียบต่างๆเหล่านี้เห็นได้จาก ยรม 9:17-18; อสค 24:15-24; อมส 5:16; มธ 9:23; มก 5:38

k “จงเอาใจใส่ดูแลหลุมศพของเขาด้วย” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “อย่าหลบหนีไปเมื่อเขาตาย”

l “คร่ำครวญด้วยความทุกข์ใจ” แปลตามตัวอักษรว่า “ข้อน-อกจนร้อน” การข้อน-อกเป็นเครื่องหมายแสดงการไว้ทุกข์ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “จงปฏิบัติตามกฎพิธีไว้ทุกข์”

m “หนึ่งวันหรือสองวัน” ตาม 22:12 ชาวยิวต้องไว้ทุกข์ผู้ตายเป็นเวลาเจ็ดวัน แต่เวลาไว้ทุกข์อาจสั้นกว่าได้ ตามแต่ว่าพิธีศพจะยิ่งใหญ่มากน้อยเท่าไร

n “ชีวิตของคนยากจน” บางคนแปลโดยคาดคะเนว่า “ชีวิตที่มีความทุกข์”

o “วาระสุดท้าย” คำภาษากรีกว่า “eschata” แปลยาก อาจหมายถึง “วาระสุดท้าย, สิ่งสุดท้าย, อวสานกาล, หรือ อนาคต” ก็ได้ (ดู 7:36; 48:24)

p “บั้นปลายชีวิตของฉัน” ผู้เขียนสมมติว่าผู้ตายกำลังพูดกับผู้อ่าน หมายความว่ามนุษย์ทุกคนต้องตาย (ดู ปฐก 2:17; 3:3-4)

q “เมื่อวานนี้เป็นวาระของฉัน วันนี้เป็นวาระของท่าน” ประโยคนี้อาจหมายความว่า “เมื่อวานนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ เหมือนกับที่ท่านมีชีวิตอยู่วันนี้”

r ข้อความตอนนี้คล้ายกับข้อเขียนในวรรณกรรมของอียิปต์ที่เยาะเย้ยงานอาชีพต่างๆ แต่ บสร กล่าวถึงเพียงงานอาชีพของชาวปาเลสไตน์เท่านั้น

s “เสียงค้อนทำให้แก้วหูของเขาแทบแตก” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับไม่ชัดเจน

t “คอยระวังใช้มืออย่างไม่ผิดพลาด” แปลโดยคาดคะเน แปลตามตัวอักษรว่า “กิจการของเขาถูกนับไว้” ซึ่งบางคนคิดว่าหมายถึงจำนวนภาชนะที่ช่างปั้นจะต้องผลิตออกมา

u “เชี่ยวชาญ” แปลตามตัวอักษรว่า “มีปรีชา” การเป็นช่างฝีมือนับเป็นระดับแรกของปรีชาญาณ (ดู อพย 35:30 – 36:1; 1 พกษ 5:20; 7:13-14) แต่ “ปรีชาญาณ” ของนายช่างเปรียบไม่ได้กับปรีชาญาณของธรรมาจารย์ (ดู 39:1-11)

v “รู้ข้อกำหนดของกฎหมาย” แปลตามตัวอักษรว่า “ไตร่ตรองถึงพันธสัญญาของการตัดสิน” (เทียบ 45:17)

w “แต่งสุภาษิตไม่เป็น” บางคนแปลว่า “ไม่มีใครพบเขาในหมู่นักปราชญ์”

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก