คนบาปถูกสาปแช่ง    

16 ¹อย่าปรารถนามีบุตรหลายคน ถ้าบุตรเหล่านั้นเป็นคนเหลวไหล

                    อย่าดีใจมีบุตรที่ไม่ยำเกรงพระเจ้า

          ²ถ้าท่านมีบุตรจำนวนมากก็อย่ายินดี

                    หากเขาไม่เคารพยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า

          ³อย่าหวังว่าเขาจะมีอายุยืน

                    อย่าวางใจเกินไปที่มีบุตรหลายคน^a

          เพราะบุตรคนเดียวดีกว่าบุตรตั้งพันคน

                    การตายโดยไม่มีบุตรดีกว่ามีบุตรหลายคนที่ไม่ยำเกรงพระเจ้า

          ⁴ผู้มีปรีชาคนเดียวทำให้บ้านเมืองเจริญรุ่งเรือง

                    แต่คนชั่วทั้งตระกูลจะถูกทำลาย

          ⁵ตาของฉันเคยเห็นเรื่องเช่นนี้มามาก

                    หูของฉันก็เคยได้ยินเรื่องที่ร้ายแรงยิ่งกว่านี้มาแล้ว

          ⁶ไฟจะลุกขึ้นในที่ชุมนุมของคนบาป

                    พระพิโรธจะเผาผลาญชนชาติที่เป็นกบฏ

          ⁷พระเจ้าไม่ทรงให้อภัยบรรดายักษ์ในสมัยก่อน

                    ซึ่งกบฏเพราะไว้ใจกำลังของตน

          ⁸พระองค์ไม่ทรงไว้ชีวิตเพื่อนบ้านของโลท

                    พระองค์ทรงเกลียดชังความเย่อหยิ่งของเขา

          ⁹พระองค์มิได้ทรงพระเมตตาต่อชนชาติที่ต้องพินาศ^b

                    ทรงทำลายเขาเพราะบาปที่เขาทำ

          ¹⁰พระองค์มิได้ทรงพระเมตตาต่อประชาชนหกแสนคนที่เดินทาง

                    เขาต้องตายเพราะมีจิตใจแข็งกระด้าง^c

          ¹¹แม้จะมีคนหัวรั้นเพียงคนเดียว

                    ถ้าพระองค์ไม่ทรงลงโทษเขาก็เป็นเรื่องแปลก

          เพราะพระองค์ทั้งทรงพระเมตตาและทรงลงโทษ

                    พระองค์ทรงพระอานุภาพทั้งเมื่อทรงพระเมตตาและเมื่อทรงลงโทษ

          ¹²พระเมตตาของพระองค์ยิ่งใหญ่ ความเคร่งครัดของพระองค์ก็ยิ่งใหญ่เช่นเดียวกัน

พระองค์ทรงพิพากษามนุษย์ตามกิจการของเขา

¹³ผู้ร้ายจะหลบหนีไม่ได้พร้อมกับสิ่งของที่ขโมยมา

ผู้ยำเกรงพระเจ้าอย่างสม่ำเสมอจะไม่ต้องผิดหวัง

¹⁴พระองค์ทรงคำนึงถึงกิจเมตตาทุกๆ ครั้ง^d

ทุกคนจะได้รับผลตอบแทนตามกิจการที่เขาได้ทำ^{e (15) (16)}

พระเจ้าทรงตอบแทนการกระทำของมนุษย์อย่างแน่นอน

            ¹⁷อย่าพูดว่า “ฉันจะหลบซ่อนพ้นจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

                    ในสวรรค์ ใครจะระลึกถึงฉัน

          จะไม่มีใครรู้จักฉันในหมู่ประชากรจำนวนมาก

                    ฉันเป็นใครกันในโลกกว้างใหญ่ไพศาล”^f

          ¹⁸ดูซิ ท้องฟ้าและสวรรค์เหนือท้องฟ้า

                    เหวลึกและแผ่นดินล้วนสั่นสะเทือนเมื่อพระองค์เสด็จมา

          ¹⁹แม้ภูเขาและรากฐานแผ่นดิน

                    ก็สั่นกลัวเมื่อพระองค์ทอดพระเนตร

          ²⁰แต่ไม่มีใครคำนึงถึงสิ่งเหล่านี้

                    ใครเล่าสนใจวิถีทางของพระองค์

          ²¹ไม่มีมนุษย์ใดแลเห็นลมพายุ

                    พระราชกิจส่วนใหญ่ของพระองค์ก็ซ่อนเร้น^g

          ²²“ใครจะประกาศพระราชกิจเที่ยงธรรมของพระองค์ ใครเล่าจะรอคอย

                    พันธสัญญาของพระองค์คงอยู่นานมาแล้ว”^h

          ²³ผู้มีใจแคบคิดเช่นนี้

                    เขาเป็นคนโง่หลงผิดคิดเหมือนคนบ้า

พระปรีชาญาณในการเนรมิตโลก

            ²⁴ลูกเอ๋ย จงฟังฉันเถิด จงเรียนรู้คำสั่งสอน

                    จงตั้งใจฟังถ้อยคำของฉันⁱ

          ²⁵ฉันจะอธิบายคำสั่งสอนอย่างละเอียด

                    จะประกาศความรู้อย่างถูกต้อง

          ²⁶ตั้งแต่แรกเริ่ม องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเนรมิตทุกสิ่ง^j

                    พระองค์ทรงบัญชาให้สิ่งสร้างแต่ละชนิดมีหน้าที่ของตน

          ²⁷พระองค์ทรงกำหนดระเบียบของสิ่งสร้างเหล่านี้ไว้ตลอดไป

                    ตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงสิ่งสุดท้ายในอนาคต

          สิ่งทั้งหลายจะไม่หิวโหยหรือเหน็ดเหนื่อย

                    และจะไม่ละทิ้งการงานของตนเลย

          ²⁸ไม่มีสิ่งใดปะทะกับอีกสิ่งหนึ่ง

                    ทั้งไม่ฝ่าฝืนพระวาจาของพระองค์เลย^k

          ²⁹ต่อมา องค์พระผู้เป็นเจ้าทอดพระเนตรมายังแผ่นดิน

                    ทรงบันดาลให้แผ่นดินเต็มไปด้วยพระพรต่างๆ

          ³⁰ทรงปกคลุมพื้นแผ่นดินด้วยสัตว์นานาชนิด

                    ซึ่งจะต้องกลับเป็นดินอีก

16 a “ที่มีบุตรหลายคน” ต้นฉบับภาษาฮีบรูเสริมว่า “เพราะบุตรเหล่านั้นจะไม่มีอนาคตรุ่งเรือง” และในข้อต่อไป หลังวลี “มีบุตรคนเดียว” ต้นฉบับภาษาฮีบรูยังเสริมว่า “ที่ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้า”

^b “ชนชาติที่ต้องพินาศ” หมายถึงชาวคานาอันดั้งเดิม ก่อนที่ชาวอิสราเอลจะเข้ามายึดครองแผ่นดิน

^c “ใจแข็งกระด้าง” ชวนให้คิดถึง อพย 12:37; กดว 11:21 หมายถึงชาวอิสราเอลที่ออกจากอียิปต์ แต่จะตายในถิ่นทุรกันดาร ไม่ได้เข้าไปในแผ่นดินคานาอันแห่งพระสัญญา (กดว 14:20-33)

^d “พระองค์ทรงคำนึงถึงกิจเมตตาทุกๆ ครั้ง” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ทุกคนที่ปฏิบัติความชอบธรรมต้องได้รับการตอบแทน”

^e สำเนาโบราณภาษากรีก Gk 248 ต้นฉบับภาษาฮีบรูและสำนวนแปลโบราณภาษาซีเรียคเสริมว่า “¹⁵พระเจ้าทรงบันดาลให้กษัตริย์ฟาโรห์มีพระทัยแข็งกระด้าง เพื่อจะได้ไม่ต้องทรงรู้จักพระเจ้าและประกาศให้มนุษย์ใต้ท้องฟ้ารู้จักพระราชกิจของพระเจ้า ¹⁶พระกรุณาของพระเจ้าเป็นที่ประจักษ์แก่สิ่งสร้างทั้งมวล พระองค์ทรงแบ่งแสงสว่างและความมืดของพระองค์แก่มนุษย์” (เทียบ บสร 12:6 และ มธ 5:45)

^f ผู้ที่กล่าวเช่นนี้เป็นเหมือนอาดัมและกาอินที่พยายามซ่อนตัวให้พ้นพระพักตร์พระเจ้า (ปฐก 3:10; 4:9)

^g ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “²⁰พระองค์จะไม่ทรงคำนึงถึงฉันแน่ๆ ใครเล่าจะสนใจวิถีทางของฉัน ²¹ถ้าฉันทำบาป ก็ไม่มีใครเห็น ถ้าฉันเคยพูดเท็จ ก็ไม่มีใครรู้”

^h ข้อ 22 นี้เป็นความคิดของผู้ไม่ยำเกรงพระเจ้า เขารู้สึกว่าพระเจ้าไม่ทรงตอบแทนพฤติกรรมของมนุษย์ตามที่ทรงสัญญาไว้เลย เกี่ยวกับ “พันธสัญญา” ดู 14:2 เชิงอรรถ d ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ฉันจะหวังอะไรได้ เพราะพระวินิจฉัยของพระองค์อยู่ห่างไกล”

ⁱ “จงตั้งใจฟังถ้อยคำของฉัน” ผู้กล่าวข้อความต่อไปนี้ไม่ใช่ปรีชาญาณ แต่เป็นธรรมาจารย์ผู้สั่งสอนศิษย์

^j “ทรงเนรมิต” แปลตามต้นฉบับภาษาฮีบรู ต้นฉบับภาษากรีกว่า “ทรงตัดสิน”

^k บุตรสิรากำลังกล่าวถึงวงโคจรของดวงดาราในท้องฟ้า ซึ่งมีระเบียบ ไม่มีการปะทะหรือชนกันเลย