คำเตือนสำหรับคนมั่งมีและมั่นใจในตนเอง

            ¹³ท่านพูดว่า "วันนี้หรือพรุ่งนี้ เราจะไปเมืองนี้เมืองนั้น จะอยู่ที่นั่นสักหนึ่งปี จะค้าขายได้กำไร"  ¹⁴ท่านไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ ไม่รู้ว่าชีวิตของท่านจะเป็นอย่างไร ท่านทั้งหลายเป็นเหมือนหมอกซึ่งปรากฏอยู่เพียงชั่วครู่แล้วก็หายไปg  ¹⁵ดังนั้น ท่านควรจะพูดว่า "หากองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระประสงค์ เราจะมีชีวิตอยู่และจะทำสิ่งนี้สิ่งนั้น"  ¹⁶แต่บัดนี้ ท่านได้แต่โอ้อวดในความเย่อหยิ่งของท่าน การโอ้อวดเช่นนี้ล้วนแต่เลวร้าย  ¹⁷คนที่รู้ว่าต้องทำความดี แต่ไม่ทำ ก็ทำบาป

5 ¹ผู้มั่งมีทั้งหลาย จงร้องไห้คร่ำครวญเพราะความทุกข์ยากกำลังจะมาถึงท่านแล้ว  ²ทรัพย์สมบัติของท่านเสื่อมสลาย เสื้อผ้าก็ถูกมอดกัดกินหมดแล้ว  ³เงินทองของท่านก็เป็นสนิม และสนิมนั้นจะเป็นพยานปรักปรำท่าน มันจะกัดกินเนื้อของท่านประดุจไฟซึ่งท่านสะสมไว้สำหรับวันสุดท้ายa  ⁴ท่านคดโกงไม่จ่ายค่าจ้างให้กรรมกรที่เก็บเกี่ยวในทุ่งนาของท่าน ค่าจ้างนี้กำลังร้อง และเสียงร้องของคนเก็บเกี่ยวไปถึงพระกรรณของพระเจ้าจอมโยธาแล้ว  ⁵ท่านมีชีวิตอย่างหรูหราฟุ่มเฟือยในโลกนี้ และกินเลี้ยงอย่างสนุกสนาน ท่านบำรุงจิตใจbของท่านไว้รอวันประหาร  ⁶ท่านตัดสินลงโทษและฆ่าผู้ชอบธรรม เขาก็มิได้ขัดขืนท่าน

g "ความอนิจจังของมนุษย์" เป็นหัวข้อหนึ่งในวรรณกรรมปรีชาญาณ สดด 39:5-7,11; 102:3; ปชญ 2:4; 5:9-14 มนุษย์จึงต้องอ่อนน้อมต่อพระเจ้าและวางใจในพระองค์

5 a โชคร้ายของคนมั่งมีจะปรากฏให้เห็นในวันพิพากษาสุดท้ายเท่านั้น 5:7-9; อย่างไรก็ตามเรากำลังอยู่ในยุคสุดท้ายแล้ว เทียบ 2 คร 6:2 เชิงอรรถ a; เทียบ อสย 5:8-10; อมส 2:6-7; 8:4-8; มธ 6:19

b "บำรุงจิตใจ" อาจหมายถึงการที่คนมั่งมีข่มเหงคนยากจนตามอำเภอใจ (ข้อ 6) เทียบ สดด 44:22;           ปชญ 2:10-20; ยรม 12:1-3