วันพุธที่ 13 กรกฎาคม 2016
สัปดาห์ที่ 15 เทศกาลธรรมดา 

บทอ่าน อสย 10:5-7,13ข-16 / มธ 11:25-27

   พระวรสารวันนี้ได้กล่าวถึงความเป็นหนึ่งเดียว ระหว่าง
พระบิดาเจ้าและพระเยซูเจ้า ความเป็นหนึ่งเดียวนี้

มีลักษณะของการมีความรู้ และความเข้าใจซึ่งกันและกัน ซึ่งมีความหมายว่า พระเยซูเจ้าทรงรู้จักพระบิดา และพระบิดาทรงรู้จักพระเยซูเจ้า

1) พระเยซูเจ้าได้รับแหล่งของอำนาจมาจากพระบิดาเจ้า พระเยซูเจ้าได้ทรงสรรเสริญพระบิดาเจ้า
ซึ่งได้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ในพระองค์ และผ่านทางพระองค์ พระองค์จึงได้ถวายเกียรติมงคลแด่พระบิดาเจ้าแต่ผู้เดียว

2) พระเยซูเจ้ามิได้ทำงาน และอัศจรรย์ เพื่อตัวของพระองค์เอง แต่พระองค์ทรงทำทุกสิ่งเพื่อพระบิดาเจ้า
ตามที่พระบิดาเจ้าทรงต้องการ นอกจากนี้พระเยซูเจ้ายังได้เตือนว่า
ความเย่อหยิ่งจองหองยังขัดขวางไม่ให้เรารักและรู้จักพระบิดาเจ้า มีอะไรบ้างที่ทำให้เราไม่รู้จักสิ่งที่เกี่ยวกับพระเป็นเจ้า? แน่นอน คำตอบ คือ ความเย่อหยิ่งจองหอง
ความใจเย็นเฉย ความมีใจดื้อรั้น ซึ่งจะปิดประตูสำหรับต้อนรับพระบิดาเจ้า สันติสุข ความยินดี
และความถูกต้อง ความเย่อหยิ่งจองหอง คือ รากเหง้าของความเลวร้าย และนำเราไปสู่การทำบาป

เริ่มด้วยด้วยการทำให้ใจบอดมืด เย็นชา และไม่สนใจพระเป็นเจ้า นอกจากนี้ยังปิดใจ มิให้ยอมรับความจริงของพระเป็นเจ้า และปรีชาญาณสำหรับการดำเนินชีวิต

ความเย่อหยิ่งจองหองคืออะไร? ความเย่อหยิ่งจองหอง คือ การหลงตัวเองว่าดีกว่าคนอื่น และคิดว่าตัวเองเก่งและสำคัญกว่าคนอื่น ..ยังหมายถึง คนที่ไม่มีความสำคัญ
ไม่เคยมีสมบัติและไม่มีความคิดด้วย เมื่อได้รับลาภยศแม้เพียงเล็กน้อย ก็คิดว่าตนมีความสำคัญเหนือผู้อื่น
เกิดความเห่อเหิมลืมตัวแสดงความเย่อหยิ่งจองหองวางท่าใหญ่โต คนเช่นนี้ ย่อมเป็นที่รังเกียจของคนเป็นอันมาก...

สำหรับตัวฉัน พระเยซูเจ้าทรงต้องการให้ฉันทำอะไร?
และฉันจะบอกกับคนที่ฉันรักว่า
ฉันต้องการทำอะไรให้เขาบ้าง?