“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

ข้อคิดจากพระวาจาประจำวัน  โดย..คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์

วันอาทิตย์ที่ 24 กรกฎาคม 2016
สัปดาห์ที่ 17 เทศกาลธรรมดา

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญลูกา
ลก.11:1-13

วันหนึ่ง พระเยซูเจ้าทรงอธิษฐานภาวนาอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง เมื่อทรงอธิษฐานจบแล้ว ศิษย์คนหนึ่งทูลพระองค์ว่า “พระเจ้าข้า โปรดสอนเราให้อธิษฐานภาวนาเหมือนกับที่ยอห์นสอนศิษย์ของเขาเถิด” พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า “เมื่อท่านทั้งหลายอธิษฐานภาวนา จงพูดว่า“ข้าแต่พระบิดา พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ พระอาณาจักรจงมาถึง
โปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายทุกวัน


โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย เหมือนข้าพเจ้าทั้งหลายให้อภัยแก่ผู้อื่น โปรดช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายไม่ให้แพ้การผจญ”
พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์อีกว่า “สมมติว่าท่านคนหนึ่งมีเพื่อนและไปพบเพื่อนนั้นตอนเที่ยงคืนกล่าวว่า “เพื่อนเอ๋ย ให้ฉันขอยืมขนมปังสักสามก้อนเถิด เพราะเพื่อนของฉันเพิ่งเดินทางมาถึงบ้านของฉัน ฉันไม่มีอะไรจะให้เขากิน” สมมติว่าเพื่อนคนนั้นตอบจากในบ้านว่า “อย่ารบกวนฉันเลย ประตูปิดแล้ว ลูกๆ กับฉันก็เข้านอนแล้ว ฉันลุกขึ้นให้สิ่งใดท่านไม่ได้หรอก” เราบอกท่านทั้งหลายว่า ถ้าคนนั้นไม่ลุกขึ้นให้ขนมปังเพราะเป็นเพื่อนกัน เขาก็จะลุกขึ้นมาให้สิ่งที่เพื่อนต้องการเพราะถูกรบเร้า

เราบอกท่านทั้งหลายว่า จงขอเถิด แล้วท่านจะได้รับ จงแสวงหาเถิด แล้วท่านจะพบ จงเคาะประตูเถิด แล้วเขาจะเปิดประตูรับท่าน เพราะคนที่ขอย่อมได้รับ คนที่แสวงหาย่อมพบ คนที่เคาะประตูย่อมมีผู้เปิดประตูให้ ท่านที่เป็นพ่อ ถ้าลูกขอปลา จะให้งูแทนปลาหรือ ถ้าลูกขอไข่ จะให้แมงป่องหรือ แม้แต่ท่านทั้งหลายที่เป็นคนชั่วยังรู้จักให้ของดีๆ แก่ลูก แล้วพระบิดาผู้สถิตในสวรรค์จะไม่ประทานพระจิตเจ้า แก่ผู้ที่ทูลขอพระองค์มากกว่านั้นหรือ”

(พระวาจาของพระเจ้า)

------------

ปีศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตาธรรม ที่เราเล่าเรื่อง “ความเมตตา” ที่เราควรจะมีมุมมองเพิ่มเติมอีก ตามพระวรสารนักบุญลูกาวันนี้ ด้วยเหตุว่า
“ความเมตตาไม่ใช่คุณธรรมตามธรรมชาติ (ที่ได้มาแต่กำเนิด) ที่ขึ้นกับบุคลิกภาพของบุคคล คนที่มีคุณธรรมมากที่สุด ไม่จำเป็นที่จะมีความเมตตา มากกว่าคนอื่น
แต่ความเมตตาเป็นปัญหาหนึ่งของคุณลักษณะที่มี วุฒิภาวะทางจิตใจได้ เหมือนคนหนึ่งที่ใช้เวลาอยู่กับ พระเยซูเจ้า นั่นเป็นวิธีที่เราเรียนรู้ถึงความเมตตา
ดังนั้น ข้อเสนอแนะ “เรื่องการมีเวลาอยู่กับเยซูเจ้า” จึงไม่ใช่ การนั่งเฝ้า นั่งรอ นั่งมอง แต่ “ออกไป” ใช้เวลา อยู่พี่น้อง เพื่อให้ชีวิตของเรา เป็น “แหล่ง” เป็น “แห่งหน” เป็น “ตัวตน”  ที่สัมผัสจับต้องได้ถึงพระเมตตาของพระเจ้า ดังพระวาจาที่เป็นคติพจน์ของปีเมตตาก็คือ  “จงเมตตาเหมือนพระบิดาที่ทรงพระเมตตากรุณาเถิด”
เรื่องความเมตตากรุณา ต้องทำให้เรามองเห็นตาม ความจริงว่า พระเจ้าองค์ความเมตตา ใช้กระบวนการธรรมดาในชีวิตของเรา เพื่อให้พี่น้อง เพื่อนพ้อง คนรอบข้าง สัมผัสพระเมตตาได้ ผ่านทางเรา เพียงแต่ว่า เรา “มีที่ยืน มีพื้นที่แห่งความมั่นคง” ให้กับเขาหรือไม่

ตัวอย่าง เมืองโสดมและเมืองโกโมราห์ นำมาเล่า เพื่อความสะใจที่คนชั่วร้ายถูกทำลาย หรือ มุมมองแห่งการช่วยเหลือจนสุดมือ เยียวยาจนสุดกำลัง ให้โอกาสจนสุดตัวแล้ว เราจะพบความจริงว่า “การมีพื้นที่ การสงวนให้โอกาสและเวลา การตักเตือนสะกิดให้รู้ตัว รู้จักมุมมองครบด้าน การมีทักษะชีวิตตีสอน การมีบทเรียนย้อนดูตัวเอง ก็เป็น “ทักษะที่สำคัญ” สำหรับความเชื่อ ในวิถีแห่งความเมตตาของพระเจ้า
ในเรื่องแบบนี้ เรื่องเล่าสู่กันฟัง ที่น่าคิด น่าประทับใจก็คือว่า
(ผู้ชายคนหนึ่ง ป่วยเป็นโรคทางจิตเวช ต้องได้รับการรักษาจากโรงพยาบาลที่เราเรียกว่า โรงพยาบาลคนบ้า เป็นระยะเวลาหนึ่ง แพทย์ที่ทำการรักษา ก็อนุญาตให้กลับไปบ้านได้ เพราะหายเป็นปกติแล้ว

แต่ชายคนนั้น ท่าทางไม่ดีใจเลย (ปกติแล้ว คนหายป่วยก็จะดีใจที่ได้กลับบ้าน) แพทย์ก็เลยถามว่าไม่ดีใจ เลยหรือ? ที่ได้กลับบ้าน
เขาบอกว่า “ไม่ดีใจเลย” เพราะว่า เมื่ออยู่ที่นี่ เขาสามารถเป็นพระสันตะปาปา จอห์น ปอลที่ 2 ได้ ทุกบ่ายวันพุธก็จะออกมาอวยพรสัตบุรุษ และก็มานำสวดพรหมถือสารได้อีกในวันอื่น บางวัน เขาก็สามารถเป็น คริสติโน่ โรนัลโด้ในสนามฟุตบอล ทำท่าดีใจถอดเสื้อได้ แต่เมื่อกลับไปที่บ้าน เขาทำแบบนี้ไม่ได้ เพราะทุกคนยังคิดว่า เขา บ้า)
พี่น้อง ชายคนนี้ ยังไม่หายบ้า หรือ เขาหลุดโลกไม่ได้เลย
“พื้นที่ยืน” “เส้นแบ่งที่เป็นกรอบ” ต่างหาก ที่ข้อจำกัดต่างหากที่เป็น “ตัวขีด” “เส้นแดง” ที่แบ่งเรากับเขา ระหว่างได้กับไม่ได้ ระหว่างถูกหรือผิด ระหว่างดีขึ้นหรือเลวลง ซึ่งพระเมตตาของพระเจ้า “ก้าวข้าม” “ผ่านเลย” ตัวขีด เส้นแดง เหล่านี้ได้
นักบุญเปาโล ได้ตอบปัญหาความเชื่อ ที่แบ่งเขาแบ่งเรา ถือเขาถือเรา ใครได้ใครไม่ได้
ในจดหมายถึงชาวโคโลสี ได้บอกไว้ว่า
“เมื่อรับศีลล้างบาปท่านทั้งหลายถูกฝังพร้อมกับ พระคริสตเจ้าและกลับคืนชีพพร้อมกับพระองค์ด้วย ความเชื่อในพระเดชานุภาพของพระเจ้าผู้ทรงบันดาลให้พระคริสตเจ้ากลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตายในอดีตท่าน ตายแล้วเพราะการล่วงละเมิดและไม่ได้เข้าสุหนัตทางกายแต่พระเจ้าโปรดให้ท่านมีชีวิตพร้อมกับพระคริสตเจ้าโดยทรงให้อภัยการล่วงละเมิดทั้งหลายของเรา”
ดังนั้น จึงบอกกับเรา
ที่เราถือผิดเอาคืน ยืนตรงความอาฆาต เพราะเราขาดความเมตตา
ที่เราจำนาน ลืมไม่ได้ ทำใจลำบาก เพราะเราขาดความเมตตา
ที่เราขอคืนพื้นที่ กระชับพื้นที่ ไม่ให้โอกาส ไม่มีเวลา เราจะเมตตาไม่ได้ ให้โอกาสไม่เป็น
พระเจ้าองค์ความเมตตา สอนเราด้วยเรื่องแบบนี้ เพื่อให้เราเข้าถึง เข้าใจ ถึงพระเมตตาของพระองค์ต่อ เพื่อนมนุษย์
ไม่ได้ให้เรา “สะใจ” ต่อความเสียหายของเพื่อนมนุษย์
ไม่ได้ให้เรา “ซ้ำเติม” คนที่ล้มละลาย ให้ตายจาก ให้คนล้มเหลวไปเพราะบกพร่องเลวลง แต่ควรให้โอกาส ให้ความเข้าใจ ให้เวลาสำหรับ พลิกพื้นฐาน วางระบบความดี มีเวลาฟื้นตัว เราถึงจะเป็นผู้ที่ “เมตตาดังที่พระบิดาทรงเมตตา” ต่อพี่น้อง
เพราะเมื่อเราสามารถเป็นผู้เมตตา “ดังพระบิดาทรงเมตตา” ได้แล้ว เราจะพบว่า “ขนมปังที่รบเร้า” “ประตูที่ถูกเคาะให้เปิด” “ปลาที่ลูกขอ” เป็นเรื่องที่สะท้อนความเมตตาของพระเจ้า ดุจดัง “พ่อ” หรือ “บิดา” ที่พึงกระทำต่อลูก
“ความเมตตา” ที่บิดาพึงกระทำต่อลูก เป็น “ภาพใหญ่” ที่เราพิจารณาผ่านเรื่องราว
การรับฟังและให้อภัยของพระเจ้าที่มีต่อชาวโสดมและ โกโมราห์ ที่อ้อนวอนกันจนสุดท้าย แต่ที่สุดมนุษย์ไม่ได้ “สำนึก” ถึงความเมตตาที่ได้รับ กลับปล่อยตัวเองไปอีก จน หล่น ตก ทางที่จะได้พระเมตตา

การให้โอกาสทุกทาง ทุกวิธี ที่ชาวโคโลสี ได้เข้าถึง วิธีการสอนความเชื่อของนักบุญเปาโล ว่าพระเจ้าองค์ควาเมตตา ไม่มีขอบ ไม่มีกรอบกะเกณฑ์ ไม่ยึดกติกาแน่นหนา ไม่ถือระเบียบบีบรัด
พระเมตตาของพระเจ้าเป็น “บิดาแห่งความเมตตา” เราต้องการเวลาที่จะเรียนรู้ด้วยการอยู่กับพระองค์ ที่มีความหมายว่า การอยู่ ดู ฟัง รับรู้ ดูอย่าง ซึมซับ เอาไปทำ ที่ทำให้เราสะท้อน ความเมตตาของพระเจ้าได้ในมนุษย์ ที่เราจะเป็น “บุคคลแห่งพระเมตตา” ดุจดัง “พระเจ้าองค์ความเมตตา”

พระวาจาวันนี้ จึงบอกเล่า เล่าเรื่อง “พระเมตตา” ของพระเจ้าผ่านทางมุมมองของพระวรสารนักบุญลูกา หนังสือปฐมกาล และจดหมายนักบุญเปาโลถึงชาวโคโลสี เพื่อให้เรา เข้าถึง เข้าใจ เข้าไปเป็นส่วนหนึ่ง ของพระเมตตาของพระเจ้าที่ทำให้เรากลายเป็นบุคคลแห่ง พระเมตตา เหมือนดังที่พระบิดาทรงพระเมตตา
ขอพระเจ้าองค์ความรักและเมตตา อวยพรพี่น้อง

(Credit จาก Facebook คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์)

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก