วันพฤหัสบดีที่ 9 กุมภาพันธ์ 2017
สัปดาห์ที่ 5 เทศกาลธรรมดา
ปฐก2:18-25 /  มก 7:24-30
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                       
       เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากที่นั่นเข้าไปในเขตเมืองไทระและเสด็จเข้าในบ้านหลังหนึ่งไม่ทรงต้องการให้ผู้ใดรู้แต่ทรงซ่อนพระองค์ไม่ได้ทันใดนั้นหญิงคนหนึ่งมีบุตรหญิงถูกปีศาจสิงได้ยินพูดถึงพระองค์ก็มากราบพระบาทนางไม่ใช่ชาวยิว เป็นชาวซีโรฟีนีเซียโดยกำเนิดนางทูลอ้อนวอนพระองค์ให้ทรงขับไล่ปีศาจออกจากบุตรหญิงพระองค์ตรัสกับนางว่า “ให้ลูกๆกินอิ่มเสียก่อนเพราะไม่สมควรที่จะเอาอาหารของลูกมาโยนให้ลูกสุนัขกิน”

หญิงนั้นทูลตอบว่า “ถูกแล้วพระเจ้าข้าแต่ลูกสุนัขที่อยู่ใต้โต๊ะก็ยังได้กินเศษอาหารของลูกๆ” พระองค์จึงตรัสกับนางว่า “เพราะถ้อยคำนี้จงไปเถิดปีศาจออกจากลูกสาวของเธอแล้ว” เมื่อกลับมาถึงบ้านนางก็พบลูกนอนอยู่บนเตียงปีศาจออกไปแล้ว

 (พระวาจาของพระเจ้า)

-----

 ในชีวิตฝ่ายวิญญาณของเรา เน้นความสำคัญของ "พี่น้อง"
 เพราะเราจะมีความรักที่ส่งผลต่อความรอดพ้นได้ ใน "รักพี่น้อง"
 เราจะเดินทางบรรลุความรอดพ้นในพระอาณาจักรสวรรค์ ใน "หนทางแห่งความสัมพันธ์กับพี่น้อง"
 ไม่ได้มี "หนทางเดี่ยว" หรือ "หนทางแยก"

 แต่เส้นทางสำคัญก็คือ การเดินไปในความสัมพันธ์ทางพี่น้อง จนพี่น้องที่ทำให้เราศักดิ์สิทธิ์และบรรลุได้ ดังนั้นหนังสือปฐมกาลบอกว่า    
 "องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสว่า “มนุษย์อยู่เพียงคนเดียวนั้น ไม่ดีเลย เราจะสร้างผู้ช่วยที่เหมาะสมให้เขา"

 พี่น้อง ทำให้เรา รักได้ รักเป็น ให้ได้ ให้เป็น

 พี่น้อง ทำให้เราใจอ่อนโยน เห็นแก่เขา ไม่ใช่เห็นแก่ตัว

 พี่น้องทำให้เราศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่ สักแต่ได้ เอาแค่รอด

 ดังนั้น พี่น้อง เติมเต็ม ทำให้สมบูรณ์ ทำให้เรารอดพ้น ศักดิ์สิทธิ์ เป็นบุคคลสมกับพระอาณาจักรแห่งความรอด สอดคล้องกับพระวาจาบทสนทนา ตอนที่หญิงกับพระเยซูในคำที่ว่า
 หญิงนั้นทูลตอบว่า “ถูกแล้วพระเจ้าข้าแต่ลูกสุนัขที่อยู่ใต้โต๊ะก็ยังได้กินเศษอาหารของลูกๆ” พระองค์จึงตรัสกับนางว่า “เพราะถ้อยคำนี้จงไปเถิดปีศาจออกจากลูกสาวของเธอแล้ว”
 เพราะความสัมพันธ์ ทำให้เกิดความรัก เพราะความรักทำให้เกิดความช่วยเหลือ
ก็เป็นเพราะความเป็นพี่น้องนั่นเอง