รำพึงพระวาจาประจำวัน โดยคุณพ่อสมเกียรติ  ตรีนิกร
วันศุกร์ที่ 12 มิถุนายน 2015
สัปดาห์ที่สิบ เทศกาลธรรมดา
ยน 19:31-37...

31วันนั้นเป็นวันเตรียมฉลอง ชาวยิวไม่ต้องการให้ศพค้างอยู่บนไม้กางเขนในวันสับบาโต เพราะวันสับบาโตวันนั้นเป็นวันฉลองยิ่งใหญ่ เขาจึงขออนุญาตปีลาตให้ทุบขาผู้ที่ถูกตรึงและนำศพไป 32บรรดาทหารทุบขาคนทั้งสองคนซึ่งถูกตรึงพร้อมกับพระองค์ 33เมื่อทหารมาถึงพระเยซูเจ้าและเห็นว่าพระองค์สิ้นพระชนม์แล้ว จึงมิได้ทุบขาของพระองค์ 34แต่ทหารคนหนึ่งใช้หอกแทงด้านข้างพระวรกาย โลหิตและน้ำก็ไหลออกมาทันที 35ผู้ที่ได้เห็น ก็เป็นพยาน คำพยานของเขาน่าเชื่อถือ เขา รู้ว่าตนพูดความจริง เพื่อท่านทั้งหลายจะเชื่อด้วย 36เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพื่อให้ข้อความในพระคัมภีร์เป็นจริงว่า
“กระดูกของเขาจะไม่หักแม้เพียงชิ้นเดียว”
37และข้อความอีกตอนหนึ่งว่า
“เขาทั้งหลายจะมองดูผู้ที่เขาแทง”


อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• วันที่ 12 มิถุนายน 2015 คงจะเป็นวันจดจำของพ่อไปตลอดชีวิต เพราะว่าพ่อเลือกให้เป็นวันมิสซาเพื่ออำลาและฝังศพ “จา” เปาโล สด ตรีนิกร บิดาของพ่อ และวันนี้เราสมโภชพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า จากจากไปในวันสมโภชพระกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า และมิสซาปลงศพจาก็คือวันสมโภชพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า พ่อย้อนกลับไปมองดูวันเกิดของจา จาเกิดวันสมโภชแม่พระปฏิสนธินิรมล ตกลงว่า ชีวิตของจาผูกพันธ์กับการสมโภชข้อความเชื่อของเรา สามการสมโภชด้วยกัน พ่อก็รู้สึกว่าชีวิตจามีเหตุผลแห่งการเป็นคริสตชนอย่างน่าประหลาดใจ น่าที่จะขอบพระคุณพระเจ้าอย่างพิเศษ...


• พี่น้องที่รัก...วันนี้เราสมโภชพระหฤทัยฯ สมโภชพระคริสตเจ้า พ่อคิดว่า เรามีเหตุผลดีๆที่น่าไตร่ตรอง มีประสบการณ์ดีๆที่พ่อไม่เคยลืม
o ประการแรก...เมื่อพ่อเดินทางไปเรียนต่อที่โรม ปี 1995 พ่อไปเรียนที่สถาบันพระคัมภีร์ พ่อจำได้แม่นยำกับประสบการณ์การเรียนที่นั่น ที่ Biblicum “สถาบันพระคัมภีร์” ณ ตรงบันไดทางขึ้นสถาบันพระคัมภีร์มีรูปปั้นพระหฤทัยรูปใหญ่ตั้งอยู่ด้วย รูปปั้นนี้สูงเกือบเท่าคนจริง และรูปนี้แหละที่พ่อหยุดสวดของพรทุกวัน ก่อนขึ้นไปเรียนในห้องเรียน ไม่เคยขาดที่จะหยุดและสวดขอความรอด “ขอความรอดในการเรียนเพื่อให้รอดไปแต่ละวัน” 

o พ่อภาวนาขอทุกวัน เห็นรูปพระหฤทัย ใจก็คิดถึงพระเยซูคริสต์ คิดถึงพระหฤทัยของพระองค์ พ่อจำได้ว่าพ่อเคยเล่าเสมอว่า พ่อจะหยุด และก้มศีรษะให้หน้าผากของพ่อแตะที่รูปปั้นนั้น ให้หน้าผากพ่อแตะหัวแม่โป้งเท้าของพระเยซู และภาวนาตรงๆว่า “เพียงแค่หัวแม่โป้งเท้าพระองค์ก็เกินพอแล้วพระเจ้าข้า ที่พระองค์จะสอนปรีชาญาณแก่ปัญญาของลูก”... คำภาวนาของเด็กๆน่ะครับ...พ่อไม่รู้จักเอาตัวรอดจากการเรียนพระคัมภีร์ อย่างไร สมองน้อยๆน่าเวทนาของพ่อ..พ่อต้องการปรีชาญาณของพระองค์เมตตา และไตร่ตรองแล้ว หัวแม้โป้งเท้าของพระองค์ก็ฉลาดล้ำเลิศเกินความสามารถใดๆของเรา... พ่อจึงภาวานาที่รูปพระหฤทัยทุกวัน ภาวนาเช่นนี้จริงๆ

o ประการที่สอง....คงไม่เป็นการบังเอิญที่พ่ออยู่ในสังฆมณฑลกรุงเทพฯ สังฆมณฑลที่มีคณะนักบวชของพระศาสนจักรท้องถิ่นชื่อว่า “คณะพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าแห่งกรุงเทพฯ” พ่อคิดว่า เมื่อคิดถึงหัวใจ พระหฤทัย เราได้ภาพเต็มเปี่ยมของ “ความรัก ความชื่นชม ความสุขเต็มเปี่ยม ความเมตตา ความอ่อนโยน ความใจดี” พ่อรู้สึกว่า การคิดถึงหัวใจนั้น มีหลักอยู่ที่ความรัก... ใช่แล้ว พระเจ้าเป็นความรัก หัวใจคือความรัก ดังนั้น ไม่น่าแปลกที่ทุกบ้าน ทุกครอบครัว เพราะครอบครัวเกิดมาจากความรัก ดังนั้น ไม่น่าแปลกที่บ้านของเรา ที่เริ่มต้นชีวิตครอบครัวของเราต้องมีพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเป็น เครื่องหมายตลอดไป....

• ใช่ครับ เพื่อคิดถึงหัวใจ วันนี้พ่อได้อ่านพระคัมภีร์ที่จัดไว้สำหรับวันสมโภชพระหฤทัย พ่อคิดว่า ประเด็นสำคัญชัดมาก พระวรสารนักบุญยอห์น สีข้างที่ถูกแทง พระโลหิตและน้ำที่ไหลออกมาจาสีข้างของพระเยซูบนกางเขน 

o ความตายบนกางเขน ก็เป็นความตายเพราะความรักที่สุดอยู่แล้ว... เราไม่เคยต้องสงสัยกับศรัทธาแห่งพระมหาพระทรมาน การสิ้นพระชนม์ และการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า พระเยซูผู้สิ้นพระชนมบนไม้กางเขน คือ ความรักที่สุด

o ยิ่งไปกว่านั้น เฉพาะพระวรสารนักบุญยอห์น... เฉพาะพระวรสารนักบุญยอห์นเท่านั้นที่นำเสนอ “การแทงสีข้างของพระเยซูเจ้า” พระวรสารเล่าว่า “แต่ทหารคนหนึ่งใช้หอกแทงด้านข้างพระวรกาย โลหิตและน้ำก็ไหลออกมาทันที” เรื่องนี้เป็นความสุดยอดของพระวรสารของยอห์น การไตร่ตรองด้วยการดลใจของพระจิตเจ้าจริงๆครับ เพราะว่า ประเด็นนี้เลยที่พ่อศึกษาไตร่ตรองมาแรมปี... คือ ทำไมต้องมีการบันทึกเรื่องการแทงสีข้างของพระเยซูเจ้า และทำไมต้องใช้คำว่า “โลหิตและน้ำไหลออกมาทันที”

o พระสารนักบุญยอห์น ได้ชื่อว่า ว่าเป็นพระวรสารแห่งความรัก เป็นบันทึกที่อิ่มเอิบที่สุดเกี่ยวกับ “พระเจ้าองค์ความรัก” ยอห์นเน้นมาตลอด “พระเจ้าเป็นความรัก พระเจ้าทรงรักโลกอย่างมากถึงกับมอบพระบุตรของพระองค์ เพื่อทุกคนที่เชื่อในพระบุตรจะมีชีวิตนิรันดร” (เทียบ ยน 3:16) ดังนั้น การสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนคือพลังสูงสุดแห่งความรักจริงๆ และมิใช่เพียงเท่านั้น มิได้ ยังไม่สิ้นสุด ความรักที่พระองค์ลงมาเป็นมนุษย์ยังไม่จบเพียงที่กระสิ้นพระชนม์ 

o ยอห์นบันทึกต่อไป ประหนึ่งวัน พระโลหิต และน้ำ ซึ่งหมายถึงพระจิตเจ้า พลังความรักที่อัดแน่นอยู่ในพระหฤทัยของพระองค์ แม้สิ้นพระชนม์แล้ว ก็ยังรอเหมือนสายน้ำที่จะทะล้กออกมาจากเขื่อนกันน้ำขนาดใหญ่ที่สะสมพลังงาน มหาศาลจริงๆ... พระเยซูเจ้าบนไม้กางเขน ทรงพร้อมจะปลดปล่อยพลังแห่งความรักที่สุด ประทานพลังสูงสุดแห่งความรักให้ล้นออกมาจากพระวรกาย ซึ่ง ก็เป็นพระวิหารของพระเจ้า พระกายของพระองค์คือพระวิหารที่ประไหลรินความรักของพระเจ้าออกไปไม่สิ้นสุด เลย....

o จึงไม่ต้องแปลกใจที่ยอห์นได้บันทึกพระวรสารเช่นนี้ และเป็นยอห์นเองที่เน้นว่า พระเยซูคือ “พระวิหารของพระเจ้า” และยิ่งกว่านั้น น้ำที่ไหลจากด้านข้างพระวิหาร (เทียบ วว 21) น้ำนี้ได้ไหลไปเป็นธารน้ำยิ่งใหญ่เกิดผลมากมายไม่สิ้นสุดจริงๆ

• พี่น้องที่รัก สมโภชพระหฤทัย จึงเป็นสมโภชที่งดงามจริงๆ น่ารำที่สุด เป็นการประกาศความรักที่สุด รักแบบเปิดสีข้างไหลรินเทหมดหัวใจครับ 

o ไตร่ตรองดีๆแล้วจะมีความสุขครับสุงที่ทรงรักเราถึงเพียงนี้ และ

o เราจงรัก ดังเช่นพระองค์ 

o เปิดหัวใจ รักหมดใจ เริ่มในครอบครัวก่อน และกับเพื่อนพี่น้อง 

o รักเมตตาสูงสุดคือความเชื่อของเราคริสตชนครับ

• พระเจ้ารักเราขนาดนี้ เราต้องรักกันและกันด้วย นี่คือบัญญัติเอกของพระเยซู ที่ทรงทำให้เราได้เห็นจากความรักของพระองค์เอง

o โอกาสสมโภชพระหฤทัยฯ เราจะสัมผัสความอ่อนโยนของพระเจ้าจริงเลยนะครับ... 

o อ่านพระวรสารตอนนี้ดีๆ และอินกับพระวาจาให้ใจเราจมลึกลงไปในความรักในพระหฤทัยของพระองค์เลยนะครับ... และ

o พี่น้องในสังฆมณฑลกรุงเทพฯครับ วันนี้ให้เราภาวนาเพื่อซิสเตอร์คณะพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าแห่งกรุงเทพฯเป็น พิเศษนะครับ วันนี้วันฉลองคณะที่คลองเตย ภาวนาเพื่อพวกเขาจะเป็นบวชที่ประกาศความรักจากพระหฤทัยของพระเยซูเจ้ามาก ขึ้นทุกวันนะครับ

o ขอพระเจ้าอวยพรสมาชิกในคณะ เพื่อให้เป็นประจักษ์พยานแห่งความรักของพระเจ้าแท้จริงเสมอไป...

o ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านครับ ขอให้พระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเมตตาประทานพระหรรษทานแก่หัวใจของชาวเราทุกคนครับ

o อ้อ แล้วอย่าลืมนะครับ เดือนมิถุนายน เป็นเดือนที่เราถวายเกียรติแด่พระหฤทัยของพระเยซูเจ้าครับ... เดือนนี้ รักให้มากๆ เหมือนพระหฤทัยของพระองค์ และภาวนาเพื่อเราจะมีหัวใจที่คล้ายความรักของพระองค์ทุกวันนะครับ....