“พระองค์ทรงแปลกพระทัยที่เขาเหล่านั้นไม่มีความเชื่อ”
25. พระเยซูเจ้าเสด็จกลับมาที่เมืองนาซาเร็ธ (3 )
-พี่น้องของยากอบ โยเสท ยูดาและซีโมนไม่ใช่หรือ เราพบชื่อทั้งสี่คนนี้ในพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิวเช่นกัน (มธ 13:55) แต่คนเดียวที่เรารู้จักกันดีคือนักบุญยากอบเพราะในจดหมายถึงชาวกาลาเทียนักบุญเปาโลเรียกเขาว่า "น้องชายขององค์พระผู้เป็นเจ้า" (กท 1:19) และเรารู้จากหนังสือของกิจการอัครสาวกว่าท่านผู้นี้ได้เป็นประมุขของกลุ่มคริสตชนที่กรุงเยรูซาเล็มและถูกหินทุ่มในปี 62
-พี่สาวน้องสาวของเขาก็อยู่ที่นี่กับพวกเรามิใช่หรือ” เราเคยพบชื่อพี่น้องชายหญิงใน (3:21, 31) มาก่อนแล้ว ทุกวันนี้ เป็นเรื่องปกติในเอเชียตะวันออกกลางที่ใช้คำว่า "พี่น้อง" อาจหมายถึง "ลูกพี่ลูกน้องหรือญาติสนิท" เป็นคำที่ไม่สงวนไว้เพียงสำหรับลูกของมารดาคนเดียวกันเท่านั้น
-คนเหล่านั้นรู้สึกสะดุดใจและไม่ยอมรับพระองค์ แม้เขาเห็นเครื่องหมายอัศจรรย์หลายอย่าง ชาวนาซาเร็ธไม่สามารถที่จะเข้าใจและยอมรับว่า พระเยซูเจ้าเป็นผู้ที่พระเจ้าทรงส่งมา ความต่ำต้อยของครอบครัวเป็นอุปสรรคขัดขวางไม่ให้เชื่อว่าพระเจ้าทรงมอบอำนาจและศักดิ์ศรีสูงส่งแด่พระเยซูเจ้า
-พระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า “ประกาศกย่อมไม่ถูกเหยียดหยามนอกจากในถิ่นกำเนิด นี่เป็นข้อความเดียวที่เราพบว่าพระเยซูเจ้าทรงประกาศว่าตนเป็นประกาศก คำพังเพยที่พระองค์ทรงอ้างนั้นพบได้ในวัฒนธรรมของชาวกรีกโรมันอีกด้วย แต่พระเยซูเจ้าทรงต้องการแสดงว่าชะตากรรมของพระองค์จะเป็นชะตากรรมของบรรดาประกาศกทั้งหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชะตากรรมของประกาศกเยเรมีย์ ซึ่งมีประสบการณ์ว่า แม้ญาติพี่น้องและเพื่อนบ้านไม่ต้อนรับและเบียดเบียนเขา
-ท่ามกลางวงศ์ญาติ และในบ้านของตน” นักบุญมาระโกเพิ่มเติมวลีนี้กับคำพังเพยดังกล่าว เพราะสะท้อนสถานการณ์จริงเกี่ยวกับพระเยซูเจ้า เขาต้องการเตือนคริตชนทุกคนทุกสมัยว่า นี่เป็นชะตากรรมของทุกคนที่ต้องการติดตามพระอาจารย์
-พระองค์ทรงทำอัศจรรย์ที่นั่นไม่ได้ เพราะชาวนาซาเร็ธขาดเงื่อนไขที่จำเป็นคือความเชื่อ พระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องความเชื่อเสมอจากผู้ที่จะมาขอพระพร เขาต้องเปิดใจยอมรับข่าวดีที่พระองค์ทรงประกาศ
-นอกจากทรงปกพระหัตถ์รักษาผู้เจ็บป่วยบางคนให้หายจากโรคภัย หมายความว่า แม้ชาวนาซาเร็ธส่วนใหญ่ไม่มีความเชื่อในพระเยซูเจ้าแต่ก็ยังมีบางคนที่มีความเชื่อบ้าง เป็นเครื่องหมายของความหวัง เพราะผู้ที่ติดตามพระองค์และเป็นสมาชิกของครอบครัวเหนือธรรมชาตินั้นแม้จะมีเพียงเล็กน้อยแต่ก็ยังมีอยู่เสมอ
-พระองค์ทรงแปลกพระทัยที่เขาเหล่านั้นไม่มีความเชื่อ นี่คือข้อสรุปของนักบุญมาระโกที่ต้องการเน้นว่า การขาดความเชื่อและการมีใจแข็งกระด้างของชาวนาซาเร็ธต้องมากเหลือเกินจนทำให้พระเยซูเจ้าทรงแปลกพระทัย แต่ในแผนการเขียนของนักบุญมาระโกเหตุการณ์นี้เป็นจุดหักเหวิธีประกาศข่าวดีของพระเยซูเจ้า เพราะตั้งแต่นี้เป็นต้นไป พระองค์จะไม่เสด็จเข้าไปเทศนาสั่งสอนในศาลาธรรมอีกเลย
