“เราขอถามท่านอย่างหนึ่งด้วยเหมือนกัน ถ้าท่านตอบ…”
60. พระเยซูเจ้าทรงรับอำนาจจากที่ใด (มก 11:27-33)
11 ²⁷พระเยซูเจ้าเสด็จกลับมาที่กรุงเยรูซาเล็มอีกพร้อมกับบรรดาศิษย์ ขณะที่ทรงพระดำเนินอยู่ในพระวิหาร บรรดามหาสมณะ บรรดาธรรมาจารย์ และผู้อาวุโสได้เข้ามาพบพระองค์ ²⁸ทูลถามว่า “ท่านมีอำนาจใดจึงทำเช่นนี้ ใครมอบอำนาจให้ท่านทำการเหล่านี้” ²⁹พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “เราขอถามท่านอย่างหนึ่งด้วยเหมือนกัน ถ้าท่านตอบ เราก็จะบอกท่านว่าเราทำเช่นนี้โดยอำนาจอะไร ³⁰พิธีล้างของยอห์นมาจากสวรรค์หรือมาจากมนุษย์ จงตอบมาซิ”

³¹บรรดามหาสมณะ ธรรมาจารย์และผู้อาวุโส จึงปรึกษากันว่า “ถ้าเราตอบว่ามาจากสวรรค์ เขาก็จะถามว่า ‘แล้วทำไมท่านจึงไม่เชื่อยอห์น’ ³²แต่เราจะบอกว่ามาจากมนุษย์ได้อย่างไร” เขาเหล่านั้นกลัวประชาชน เพราะประชาชนคิดว่า ยอห์นเป็นประกาศก ³³จึงทูลตอบพระเยซูเจ้าว่า “เราไม่รู้” พระเยซูเจ้าจึงตรัสว่า “เราก็ไม่บอกท่านเช่นเดียวกันว่าเราทำการเหล่านี้ด้วยอำนาจใด”

a) อธิบายความหมาย
           ตั้งแต่ข้อความนี้จนถึงบทที่ 12 ข้อ 37 นักบุญมาระโกรวบรวมการโต้เถียงระหว่างพระเยซูเจ้ากับหัวหน้าชาวยิวรวมทั้งหมด 5 ครั้ง (11:27-33; 12:13-17; 12:18-27; 12:28-34; 12:35-37) ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับปัญหาสำคัญสำหรับลัทธิยิวในสมัยนั้น โดยมีเรื่องอื่นเข้ามาแทรกเพียงเรื่องเดียวคือ อุปมาเรื่องคนเช่าสวนชั่วร้าย (12:1-12) ที่เล่าทันทีหลังจากการโต้เถียงเรื่องอำนาจในข้อความนี้ เพราะมีประเด็นต่อเนื่องมาจากกิจการที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำในกรุงเยรูซาเล็ม น่าสังเกตว่า นักบุญมาระโกเคยเล่าแล้วว่า พระเยซูเจ้าทรงเริ่มกิจการของพระองค์ โดยบันทึกการโต้เถียงระหว่างพระองค์กับธรรมาจารย์เรื่องธรรมบัญญัติเป็นจำนวน 5 ครั้งเช่นกัน (2:1-12; 2:13-17; 2:18-22; 2:23-28; 3:1-6) การโต้เถียงทั้งหมดนี้เป็นสาเหตุทำให้หัวหน้าชาวยิวตัดสินใจจะประหารชีวิตพระองค์

- พระเยซูเจ้าเสด็จกลับมาที่กรุงเยรูซาเล็มอีกพร้อมกับบรรดาศิษย์ นี่เป็นวันที่สาม คือวันอังคารในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์

- ขณะที่ทรงพระดำเนินอยู่ในพระวิหาร พระเยซูเจ้าประทับอยู่ในพระวิหารและทรงเผชิญหน้ากับหัวหน้าชาวยิว

- บรรดามหาสมณะ บรรดาธรรมาจารย์ และผู้อาวุโสได้เข้ามาพบพระองค์ เป็นสมาชิกทุกคนของสภาซันเฮดริน ผู้อ่านจะพบเขาเหล่านั้นอีกครั้งหนึ่งเมื่อพระเยซูเจ้าจะทรงถูกพิพากษา (เทียบ 14:43. 53; 15:1) เราจึงเข้าใจว่า หัวหน้าชาวยิวมาพบพระเยซูเจ้า ไม่ใช่เพื่อแสวงหาความจริงเกี่ยวกับพระองค์ แต่หาแรงผลักดันเพื่อกำจัดพระองค์

- ทูลถามว่า “ท่านมีอำนาจใดจึงทำเช่นนี้ ใครมอบอำนาจให้ท่านทำการเหล่านี้” ในบริบทข้อเขียนของนักบุญมาระโกวลีที่ว่า “ทำการเหล่านี้” คงจะหมายถึงสิ่งที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำในวันก่อน การที่พระเยซูเจ้าทรงขับไล่พ่อค้าออกจากพระวิหารเป็นโอกาสให้บรรดาหัวหน้าชาวยิวตั้งคำถามดังกล่าว พระเยซูเจ้าทรงมีสิทธิใดที่จะเข้ามาแทรกแซงการประกอบคารวกิจในพระวิหาร และใครเป็นผู้มอบสิทธินั้นแด่พระองค์ นอกจากอำนาจที่พระเยซูเจ้าทรงแสดงในการขับไล่พ่อค้าออกจากพระวิหารแล้ว คำถามของหัวหน้าชาวยิวในพระวรสารฉบับอื่น ๆ ยังเกี่ยวข้องกับอำนาจของพระองค์ในการสั่งสอนอีกด้วย

- พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “เราขอถามท่านอย่างหนึ่งด้วยเหมือนกัน ถ้าท่านตอบ เราก็จะบอกท่านว่าเราทำเช่นนี้โดยอำนาจอะไร การที่พระเยซูเจ้าไม่ทรงตอบคำถามทันที แต่กลับทรงย้อนตั้งคำถามแก่หัวหน้าชาวยิว เป็นวิธีการอภิปรายของธรรมาจารย์ในสมัยโบราณ ซึ่งกำหนดให้ผู้ตอบต้องเริ่มโดยตั้งคำถาม หาความจริงที่ทุกคนยอมรับเพื่อเป็นพื้นฐานในคำตอบของตน

- พิธีล้างของยอห์นมาจากสวรรค์หรือมาจากมนุษย์ จงตอบมาซิ” วลี “มาจากสวรรค์” เป็นวิธีพูดถึงพระเจ้าโดยไม่รียกขานพระนามของพระองค์ พระเยซูเจ้าทรงต้องการให้หัวหน้าชาวยิวแสดงออกถึงเจตนาแท้จริงและอคติที่เขามีเกี่ยวกับพิธีล้างของนักบุญยอห์น เพราะอำนาของพระองค์มาจากพระเจ้าเช่นเดียวกับอำนาจของนักบุญยอห์น ผู้ทำพิธีล้าง

- บรรดามหาสมณะ ธรรมาจารย์และผู้อาวุโส จึงปรึกษากันว่า “ถ้าเราตอบว่ามาจากสวรรค์ เขาก็จะถามว่า ‘แล้วทำไมท่านจึงไม่เชื่อยอห์น’ หัวหน้าชาวยิวไม่เชื่อว่านักบุญยอห์น ผู้ทำพิธีล้างเป็นผู้ที่พระเจ้าทรงส่งมา จึงไม่กล้าตอบว่าท่านยอห์นปฏิบัติภารกิจจากพระเจ้า เพราะมิฉะนั้นแล้ว จะเป็นการยืนยันว่าตนทำผิดเพราะไม่เชื่อนักบุญยอห์น

- แต่เราจะบอกว่ามาจากมนุษย์ได้อย่างไร” เขาเหล่านั้นกลัวประชาชน เพราะประชาชนคิดว่า ยอห์นเป็นประกาศก พระวรสารสหทรรศน์ทั้งสามฉบับเน้นว่าหัวหน้าชาวยิวกลัวประชาชนที่นิยมชมชอบพระเยซูเจ้า และเคารพชื่อเสียงของนักบุญยอห์น ผู้ทำพิธีล้าง

- จึงทูลตอบพระเยซูเจ้าว่า “เราไม่รู้” หัวหน้าชาวยิวจึงพูดโกหก เป็นการกล่าวโทษตนเอง

- พระเยซูเจ้าจึงตรัสว่า “เราก็ไม่บอกท่านเช่นเดียวกันว่าเราทำการเหล่านี้ด้วยอำนาจใด” การที่พระเยซูเจ้าทรงปฏิเสธที่จะอธิบายว่าอำนาจของพระองค์มาจากผู้ใด ไม่เป็นเพียงการกล่าวโทษหัวหน้าชาวยิวเท่านั้น แต่ยังเป็นการรับรองกิจการของนักบุญยอห์นทางอ้อมอีกด้วย โดยแท้จริงแล้ว พระเยซูเจ้าจะตรัสตอบคำถามของหัวหน้าชาวยิวในข้อความต่อไปคือ อุปมาเรื่องคนเช่าสวนชั่วร้าย