“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

รำพึงพระวาจาประจำวัน โดยคุณพ่อสมเกียรติ  ตรีนิกร
วันศุกร์ที่ 9 ธันวาคม 2016
สัปดาห์ที่ 2 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า
มธ 11:16-19…
16“เราจะเปรียบคนยุคนี้กับสิ่งใด เขาเป็นเสมือนเด็ก ๆ ที่นั่งตามลานสาธารณะ ร้องบอกเพื่อน ๆ ว่า 17พวกเราเป่าขลุ่ยพวกเจ้าก็ไม่เต้นรำ พวกเราร้องเพลงโศกเศร้าพวกเจ้าก็ไม่ร่ำไห้
18“ยอห์นมา ไม่กิน ไม่ดื่ม เขาก็ว่า ‘คนนี้มีปิศาจสิง’ 19บุตรแห่งมนุษย์มา กินและดื่ม เขาก็ว่า ‘ดูซิ นักกิน นักดื่ม เป็นเพื่อนกับคนเก็บภาษีและคนบาป’ แต่พระปรีชาญาณของพระเจ้าผ่านการพิสูจน์แล้วว่าถูกต้องโดยกิจการ


อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• พ่ออ่านพระวาจาวันนี้แล้ว พ่อก็คิดเหมือนกัน ถ้าพ่อจะพูดเหมือนพระเยซูเจ้าตรัสสำหรับคนยุคของเรา “พ่อจะเปรียบคนยุคของเรานี้กับอะไรดี”

• พี่น้องคิดอย่างไรกับคนยุคของเราครับ พ่อก็คิดหนักๆอยู่เหมือนกันครับ คนยุคของเรากับยุคของพระเยซู
o พระองค์ตรัสในพระวรสารวันนี้สิ่งที่เราเห็นในพระดำรัสของพระองค์ ดูเหมือนเป็นสภาพ “ไม่รู้หนาวรู้ร้อน” คือ สภาวะไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่ได้สนใจอะไรกับสภาพแวดล้อมและสังคมเลย ปล่อยไปเลยตามเลย ไม่ได้สนใจ เหมือนเล่นเพลงสนุกก็ไม่เต้นรำ เล่นเพลงเศร้า ก็ไม่ร้องไห้..
o สรุปคือสิ่งที่พระเยซูเจ้าตรัสคือสภาพของคนยุคนั้นที่ไม่ใส่ใจกับสภาพสังคม ไม่มีหัวใจให้กับสังคม
o ยอห์นบัปติสมา ไม่กินไม่ดื่ม.. คือ ใช้ชีวิตแบบห่างจากสังคม จำศีล กินน้ำผึ้งกับตั๊กแตนเป็นอาหาร พวกเขาก็ว่ายอห์นเป็นคนผีสิง... ส่วนพระเยซูเจ้า บุตรแห่งมนุษย์มา พระองค์ใช้ชีวิตปกติ รับประทาน ดื่ม และเสด็จไปหาคนบาป อยู่ใกล้กับคนบาป พวกเขาก็ตำหนิพระองค์ว่าเป็นนักกินนักดื่ม..
o สรุปคือไม่มีความพอดีสำหรับคนยุคของพระเยซู

• พี่น้องที่รัก และคนยุคของเราเล่าเป็นอย่างไร... พ่อคิดว่าสิ่งสำคัญสำหรับคนยุคของเราไม่ต่างกัน แต่อาจจะแรงกว่ามากๆ เราลองมาไตร่ตรองมองดูคนยุคสมัยของเราที่พ่ออยากใช้ประสบการณ์ของพ่อชี้ให้เห็นไหมครับ...

• พ่อคิดว่า พ่ออาจจะคิดต่าง หรือ มีความคิดที่หลายคนอาจไม่เห็นด้วยกับพ่อก็ได้ หรือ ไม่ยินดียินร้าย ไม่โอดครวญไปกับพ่อด้วย...

• วันนี้พ่ออยากเป็นเหมือนเด็กคนนั้นที่พระเยซูเล่า ที่ร้องตะโกน “พ่อจะเป่าปี่ละครับ” จะเป่าปี่ จะร้องเล่าเรื่องปัจจุบันให้ได้ดูได้ไตร่ตรองกันนะครับ พี่น้องจะร่าเริงด้วย จะคร่ำครวญกับพ่อด้วยไหม พ่อไม่ทราบ แต่พ่อจะลองชี้บางประเด็น...เพื่อสื่อถึงความ “รู้สึกรู้สา” ของพวกเราทุกคนนะครับ

• ประสบการณ์ของพ่อ...กับสภาพของคนเราในปัจจุบัน เรื่อง ชีวิตอะไรสำคัญ อะไรจำเป็น อะไรไม่จำเป็น
o ยุคของเรา เป็นยุคที่พ่อต้องร้องประกาศเตือนสติและจิตใจกันจริงๆนะครับ เรื่องช่องว่างระหว่างความร่ำรวยและความยากจน... “ร่ำรวย ดีครับ ไม่ผิดครับ ดีด้วย อยากให้ทุกคนได้ร่ำรวยครับ” แต่ สิ่งที่ต้องประกาศร้องคือ “ความพอเพียง และเพียงพอ” ตรงนี้แหละที่พ่อต้องประกาศ ความพอเพียง ความพอดี อยู่ตรงไหนกัน... พ่อคิดว่าตรงนี้น่าคิดจริงๆนะครับ
o พ่อได้ยินเรื่องเครื่องใช้ ของใช้ ความพอดีความงดงามจะอยู่ตรงไหน... พ่อเห็นการใช้ของตามกระแสวัตถุนิยม นิยมวัตถุ ใช้วัตถุเป็นเครื่องตัดสินสถานและความเป็นมนุษย์ตรงนี้อันตรายที่สุด รุนแรงที่สุด... หมู่บ้านที่อยู่ ที่เขียนโฆษณากันว่า “ราคาเริ่มต้นที่ 70-180 ล้าน” พ่อต้องร้อง “โอ้พระเจ้า ราคาบ้านเริ่มต้นที่เจ็ดสิบล้าน...” จนถึงร้อยกว่าล้านแถวนชานเมืองแถบใกล้ๆ บ้านพ่อที่บนถนนจากกรุงเทพฯ มาสามพรานที่แหละครับ มีป้ายขึ้นแสดงความหรูเริดหรา ประตูเข้าหมู่บ้านที่ยิ่งกว่าพระราชวังเสียอีก แต่ข้างในยังเป็นสวนหมากสวนที่รอการสร้าง... บ้านหรือวัง ราคาขนาดนี้เลยหรือ... เกินไปไหม...
o พ่ออ่านแล้วก็ต้องร้อง ร้อง ร้อง แพงไปลูก แพงจัง... คนไทยในกรุงเทพฯจำนวนมากที่ทำงาน "ไม่มีบ้าน” นะครับ มีแต่ห้องเช่า คอนโดเช่า...เท่านั้น บ้านคนจนๆก็ “แฟลต” เก่ามากๆ ครับ... หรือบ้านจัดสรรราคาถูก ต้นทุนต่ำ ฯลฯ
o เกินไปไหมครับ ร้อยสองร้อยล้าน เกินไปไหมลูก... มีสิทธิซื้อไหม... มีครับ มีเงินไหม... มีครับ พ่อไม่เถียง แต่... คิดถึงคนอื่นๆ แล้วเป็นอย่างไรบ้างครับ... คิดดีๆนะครับ สังคมของเรา คือสังคมของเพื่อนมนุษย์... ถ้าถามตรง เรามีสิทธิ์ใช้เงินมากๆ โดยไม่คิดถึงคนยากจนไหม???
o อีกสักเรื่อง... ของใช้ต่างๆ เรียกว่าหนักอุปกรณ์ความงามความหรู “กระเป๋าหรู แว่นกันแดดหรู ฯลฯ” ดาราบางคนก็ถือกันอวดกันว่าราคาสองล้านถึงสี่ล้านก็มี คนไทยเราก็หิ้วหลุยส์กันมากมาย.. ไปเที่ยวต่างประเทศก็ต้องมีกระเป๋าหิ้วหรูๆกันไปด้วย หลายใบ หลายวัน ถ่ายรูปแต่ละที่แต่ละเมืองที่ไปเที่ยวและโพสต์กันบนเฟสบุค รูปแต่ละวันกระเป๋าแต่ละใบแว่น ผ้าพันคอ (หนาวๆๆๆ) หลายอย่างก็ช่างแพงเหลือเกิน.. ผ้าพันคอไม่แพงไม่หายหนาวไม่หลุยส์เอาไม่อยู่...
o ไม่รู้เท่าไรจึงจะพอ เท่าไรจึงจะสิ้นสุด เทิดทูนกันเข้าไป หนังแท้ก็ไม่ใช่เพียงพิมพ์ลายที่เรียกว่าลิขสิทธิ์ของเค้า... แพงเป็นแสน... ถ้าหนังแท้ยิ่งแพง ไม่น่าเชื่อ หนังวัวเท่ากระเป๋าหิ้ว แต่ซื้อวัวได้ทั้งฝูง... สุดยอดยุคของเราจริงๆ ยุควัตถุนิยม...
o หลายคนไม่มีก็ไม่ได้ ต้องหาซื้อ แท้ไม่ได้ก็ต้องเทียม ปลอมเหมือนแท้ แท้คล้ายปลอม..อะไรทำนองนี้ ปลอมเกรดเอ เกรดเอเอ เกรดเอเอเอ เอาเข้าไป ปลอมยังราคาเรือนหมื่นเพื่อปลอมให้เหมือน... (คนรวยที่พอเพียงใช้ของปลอมกันก็เยอะครับ... บอกให้ตายคนก็ไม่เชื่อว่าปลอมครับ... สังคมเรา)
o มีอีกหลายเรื่องที่จะพูดได้ครับ...ของเล่น รถยนต์ กล้องถ่ายรูปแพงๆ ตัวเป็นแสนๆเป็นล้าน ถ่ายรูปแล้วชัดๆๆๆ มากๆๆๆ ขนาดนั้นเลยหรือ บ่อยครั้งเขาโฆษณาว่าสุดยอด ก็ต้องหามา... ยุคนี้ที่กำลังอาการหนักคือนักปั่น “จักรยานพร้อมอุปกรณ์มาตรฐานมากมาย” ก็ดีครับออกกำลังกาย ไม่ปฏิเสธครับ แต่อุปกรณ์ต่างๆ จักรยานคันเป็นแสนและหลายแสน... เอาเข้าไป อีกมากมาย... อาการหนักครับรุกลามเข้ามาในหมู่เราหมู่สงฆ์ หมู่เณร ก็เริ่มออกอาการเต้นตามเพลง เพียงแต่อาจผิดเพลงได้ครับ เพราะเพลงปัจจุบันของประชาชนส่วนใหญ่คือความยากจน อดอยาก และประหยัดครับ...

• พอดีกว่า... เขียนต่อไปพ่ออาจโดนตำหนิว่าไปยุ่งกับเงินของเขา ก็ใช่ครับ พ่อก็ว่าอย่างนั้น คนที่มีเงิน รวย จะซื้อบ้านร้อยล้านสองร้อยล้าน กระเป๋าหรูแพงเท่าไรก็เงินเขา จะขี่จักรยานคันกี่แสนก็แล้วแต่เขา.. ก็จริงครับ พ่อไม่เถียงละครับ

• พ่อต้องร้องหน่อยครับ พระวาจาวันนี้เรียกร้องให้เรา “รู้หนาวรู้ร้อน” กับเสียงเตือนของประกาศก เสียงเตือนของพระวาจา...
o ยอมครับ ยอมรับ พี่น้องไม่ต้องสนใจก็ได้ ใช้เงินเต็มที่ มีเท่าไรก็ใช้ไม่ต้องสนใจคนอื่นก็ได้ครับ... “ไม่แคร์มีอะไร เงินฉัน ฉันรวย ช่วยไม่ได้” พ่อยอมได้ครับ ไม่ยุ่งก็ได้ ไม่ยุ่งก็ได้.... ถ้า ถ้า ถ้า พ่อไม่ได้เป็นคริสตชน หรือถ้าพี่น้องไม่ได้เป็นคริสตชน..
o แต่ทว่า... พี่น้องที่รักครับ พ่อเป็นคริสตชน พี่น้องที่รักของพ่อทุกท่านก็เป็นคริสตชนครับ เราเชื่อในพระเยซูเจ้า และเรากำลังเตรียมฉลองการบังเกิดมาของพระเยซูเจ้า พ่อเชื่อในชีวิตและคำสอนของพระเยซูเช่นเดียวกับพี่น้อง พ่อจึงขอประกาศร้องดังๆ ครับ

• พี่น้องที่รักครับ ในเมื่อพวกเราเป็นคริสตชน... เรามีพระเยซูเจ้าเป็นต้นแบบของเราครับ
o ดังนั้น... พวกเราต้องเชื่อพระเยซู ต้องดูพระเยซูเป็นต้นแบบเลยครับ อ่านพระคัมภีร์จากจดหมายถึงชาวฟิลิปปีต่อไปนี้ดีๆนะครับ
o “จงมีความรู้สึกนึกคิดเช่นเดียวกับที่พระคริสตเยซูทรงมีเถิด แม้ว่าพระองค์ทรงมีธรรมชาติพระเจ้า พระองค์ก็มิได้ทรงถือว่าศักดิ์ศรีเสมอพระเจ้านั้น เป็นสมบัติที่จะต้องหวงแหน แต่ทรงสละพระองค์จนหมดสิ้น ทรงรับสภาพดุจทาสเป็นมนุษย์ดุจเรา ทรงแสดงพระองค์ในธรรมชาติมนุษย์ ทรงถ่อมพระองค์จนถึงกับทรงยอมรับแม้ความตาย เป็นความตายบนไม้กางเขน” (ฟป 2:5ff)

• เอาละครับ ถ้าเราเชื่อพระเยซูเจ้า ถ้าเราเข้าใจพระฉบับการบังเกิดเป็นมนุษย์ จากสวรรค์สูงสุด สมบูรณ์สูงสุด จนเสด็จลงมา พระวรกายพระกุมารที่เปลือยเปล่ามีเพียงผ้าพันกายผืนเดียว และบรรทมน่ารักเป็นพระกุมารในรางหญ้าเลี้ยงสัตว์ (ย้ำ รางหญ้าเลี้ยงสัตว์) ถ้าเราเข้าใจพระธรรมล้ำลึกแห่งการบังเกิดเช่นนี้ และเตรียมรับเสด็จพระองค์จริงๆ เราคงเริ่มดำเนินชีวิตพอเพียง และเพียงพอ เหมือนพระองค์

• ดังนั้น ร่ำรวยดีครับ ขอบคุณพระเจ้า ถ้าคนที่ร่ำรวยคือเราคริสตชนด้วย ดีครับ และถ้าเราเป็นคริสตชน เราก็มีต้นแบบคือพระเยซูเจ้าครับ.. ความพอเพียง ความรัก การแบ่งปัน และความรู้ร้อนรู้หนาว คงเป็นชีวิตจิตใจของเราแน่ๆครับ.. อะไรทีไม่ควร ไม่จำเป็น เกินไป เราก็จะรับรู้และเข้าใจดีครับ และจะเข้าใจถึงความไม่พอ ไม่มีพอ เดือดร้อน และใส่ใจเพื่อนพี่น้องของเราแน่นอน คริสตชนที่ร่ำรวยจำนวนมากใจดีมากๆด้วยนะครับ... น่ารักออก จิตตารมณ์ของเราคือ รัก แบ่งปัน เมตตากรุณา...
o “เมตตากรุณาอยู่ที่ใด พระเจ้าสถิตที่นั่น” ถ้าเช่นนั้นวันนี้พ่อขอร้องดังๆ แรงๆ ของพระเจ้าสถิตกับท่านครับ... แปลว่าพวกเราต้องเมตตากรุณากันเต็มๆครับ...

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก