วันศุกร์ที่ 29 กรกฎาคม 2016

สัปดาห์ที่ 17 เทศกาลธรรมดา

ยรม 26:1-9…
1เมื่อเริ่มรัชกาลของกษัตริย์เยโฮยาคิม พระโอรสของกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ พระยาห์เวห์ตรัสกับประกาศกเยเรมีย์ 2“พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ จงไปยืนที่ลานพระวิหารของพระยาห์เวห์ จงพูดกับชาวเมืองทุกเมืองแห่งยูดาห์ที่มานมัสการในพระวิหารของพระยาห์เวห์ จงพูดทุกคำที่เราสั่งให้ท่านพูดกับเขา อย่าละเว้นแม้แต่คำเดียว 3เขาอาจจะฟัง และแต่ละคนจะกลับใจละทิ้งความประพฤติชั่วของตน แล้วเราจะเปลี่ยนใจไม่ลงโทษดังที่เราได้ตั้งใจจะทำต่อเขาเพราะความชั่วที่เขาได้ทำ 4ท่านจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ ถ้าท่านทั้งหลายไม่ยอมฟังเรา ไม่ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติที่เราให้ท่านไว้ 5ถ้าท่านไม่ยอมฟังถ้อยคำของบรรดาประกาศกผู้รับใช้ของเรา ที่เราส่งไปหาท่านครั้งแล้วครั้งเล่า และท่านไม่ได้ฟังเขา 6เราจะทำให้เมืองนี้ เป็นเหมือนเมืองชิโลห์ เป็นที่สาปแช่งให้ชนทุกชาติในแผ่นดินได้เห็นเป็นตัวอย่าง’”

7บรรดาสมณะ ประกาศก และประชากรทั้งหมดได้ยินเยเรมีย์พูดถ้อยคำเหล่านี้ในพระวิหารของพระยาห์เวห์ 8เมื่อเยเรมีย์กล่าวถ้อยคำที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้เขาพูดแก่ประชากรทุกคนจบแล้ว บรรดาสมณะ ประกาศก และประชากรทั้งหมดได้จับกุมเขา พูดว่า “ท่านต้องตายแน่ 9ทำไมท่านจึงกล้าประกาศถ้อยคำนี้ในพระนามของพระยาห์เวห์ว่า ‘พระวิหารนี้จะเป็นเหมือนเมืองชิโลห์ และเมืองนี้จะเป็นซากปรักหักพังที่ไม่มีผู้อาศัย’” ประชากรทั้งหมดพากันมาจับกุมเยเรมีย์ในพระวิหารของพระยาห์เวห์

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• เมื่อไม่นานมานี้ พ่อจำได้ว่า โลกของเรากลับมาสนใจเรื่องของเรือไททานิคอีกครั้ง เราได้ยินเรื่องการระลึกถึงโอกาสครอบรอบ “ร้อยปีไททานิค”
o เรือขนาดมหึมาที่เล่าขานว่า ไม่มีวันจม ทำให้เกิดตำนานรักแจ๊คกับโรส ซึ่งเป็นตำนานและสร้างเป็นภาพยนต์หลายเวอร์ชั่น และเป็นเรื่อราวแสนหวานเสียไม่มี ถ้าหากเรื่องยักษ์มหึมาลำนี้ไม่ได้จมจริงๆ ก็คงไม่มีตำนานหรอก”
o ตำนานไททานิคมาแรง มีการรื้อฟื้นร้อยปีของการล่มจมดิ่งสู่ท้องมหาสมุทร หลังจากหนังดังที่ทำให้แจ๊คกับโรสดังมาเมื่อหลายปีก่อน ทำให้ใครๆ รู้จักไททานิคอีกครั้ง และบัดนี้ร้อยกว่าปีก็ดังอีก

• พ่อเริ่มที่ไททานิค เพราะจำได้ว่าเป็นเรือใหญ่มาก.... และเมื่อสร้างเสร็จ คอนเซ็ปของเรือนี้คือ “ไม่มีวันจม” เรือยักษ์ขนาดนี้ไม่มีวันจมแน่นอน....

• ครับ พ่อนั่งเรือบินบนฟ้าบ่อยๆ เหมือนกัน
o เวลาเรือบินบินผ่านทะเลหรือมหาสมุทร เห็นน้ำสีฟ้าๆเสมอ พ่อมองลงมา เห็นเรือลำเล็กๆ เล็กมากๆ เกือบจะมองไม่เห็น และอันที่จริงเรือที่พ่อมองเห็นลงมาจากท้องฟ้า จากเรือบินที่พ่อนั่ง
o เรือที่เห็นเล็กๆเหล่านั้นก็ใหญ่มาก บางครั้งเป็นเรือบรรทุกน้ำมัน บรรทุกสินค้า ที่ใหญ่เหลือเกิน แต่มองจากบนฟ้า จากเรือบินที่พ่อนั่ง ไฉนเล็กเท่าหัวเข็มหมุดในมหาสมุทร...
o ใช่จากเรือบินมองลงมาในมหาสมุทร เรือลำที่แสนใหญ่ในท้องทะเลมหาสมุทร สิ่งที่เราว่าใหญ่เรายังเห็นเล็กนิดเดียวเมื่อมองลงมาจากเรือบิน
o พ่อคิดและไตร่ตรองจริงๆ น่าคิดนะครับ เรามนุษย์หลายๆครั้งและหรือหลายๆคน หรือหลายสิ่งแล้ว ถ้าพระเจ้าทอดพระเนตรจากเบื้องบนลงมา พวกเรา หรือโลกของเรา สิ่งที่เราสร้างว่าใหญ่ ยิ่งกว่าไททานิค ตึกระฟ้า คงจะดูช่างกระจิ๊ดริ๊ดเพียงใดหนอในสายพระเนตรพระเจ้า...

• น่าคิดนะครับ เมืองใหญ่ๆ มองจากท้องฟ้าเวลาพ่อนั่งรือบินผ่านๆในยามกลางคืน เห็นแสงไฟระยิบระยับ ดูแล้ว เมืองที่แสนใหญ่กลับเห็นว่าเล็กเหลือเกิน...
o สิ่งที่เราสร้าง นคร เมือง ใหญ่เพียงไหน ก็เล็กน้อยมาก
o ความสูง ความทระนงหรือหยิ่งยกตั้งสูงแค่ไหน ก็เล็กเหลือเกิน
o พ่อเคยคิดเล่นๆ สร้างตึกสูงมาก แข่งกันสุด สูงกว่า และก็ทำลายสถิติกัน สร้างกันเป็นสิบๆปี สร้างเสร็จ เจ้านกตัวน้อยๆ ฮาฮาฮา เจ้านกน้อยก็ดันไปเกาะอยู่บนยอดเสียนี่ เจ๋งนะนกน้อย เพียงแค่มันเกาะบนยอดตึกสูง เจ้านกน้อยมันก็คงบอกว่าได้ “ข้าอยู่สูงกว่าตึกสูงที่สุดในโลกอยู่ดี”

• ครับ เรือไททานิค... สิ่งสร้างการการเดินสมุทรที่เราในอดีตเคยปรารภโอ้อวดกันว่ายิ่งใหญ่ และที่สำคัญว่ากันว่าเรือยักษ์ลำนี้ไม่มีวันจม
o ความฮึกเหิมของมนุษย์ก็มีอันต้องจบลงเสมอ ไม่ยั่งยืนเลยจริงๆ
o ไททานิค ว่ายิ่งใหญ่เหลือเกิน ไม่มีวันจม แต่เพียงการเดินทางรอบแรกก็จมดิ่งแล้ว ลึกขนาดที่ลงไปสำรวจมนุษย์ดำลงไปไปถึงเลยครับ ต้องใช้เรือดำน้ำพิเศษๆในสมัยหลังๆเท่านั้น
o ความฮึกเหิมของมนุษย์ ก็เท่านั้น จริงๆ จะยกสูงกันไปถึงไหน จะเด่นเดิ้ลไปถึงไหนกัน..

• อ่านพระคัมภีร์วันนี้แล้วจะมีคำตอบดีๆครับ ทำให้เราต้องยอมรับว่า พระเจ้ายิ่งใหญ่
o และพ่อเชื่อว่า เมื่อเราได้แหงนหน้ามองเบื้อบน มองขึ้นไปยังพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ใช้จิตนาการแห่งความเชื่อของเรา บางทีการเห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าจะทำให้เราสุภาพ ถ่อมตน และศิโรราบต่อพระเจ้ามากๆ ครับ
o และยิ่งถ้าเรามนุษย์ได้เห็นความรักอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ได้พิจารณาไตร่ตรองความยิ่งใหญ่ในความรักและพระกรุณาหาขอบเขตมิได้ของพระเจ้าจริงๆแล้ว
o พ่อเชื่อ เชื่อจริงๆว่า ถ้าเรารู้จักคิด รู้จักไตร่ตรอง ถ้ามนุษย์เพียงแต่รู้จักคิดรู้จักไตร่ตรองจริง... เรามนุษย์คงจะสามารถลดความฮึกเหิมของเราลง และสามารถ่อมตนจนกลายเป็นคนสุภาพ ถ่อมตน น่ารักจริงๆ นะครับ....

• พระวาจาวันนี้ของพระเจ้าที่เราได้อ่านในวันนี้ ทำให้พ่อมาถึงคำตอบว่า จะทำอย่างไรให้คนเราถ่อมตนสุภาพมากๆ จะทำอย่างไรให้คนเราได้สามารถเปลี่ยนแปลงได้จากความฮึกเหิม เหิมเกริม หรือความไม่เหมาะสม ไม่ถูกต้อง ให้ลดๆลงมาได้บ้าง ถ่อมตนได้ง่ายขึ้น น่ารักขึ้น

o พ่อได้คำตอบครับจากพระวาจา... คือเราพึงที่จะได้ “ฟัง ฟัง ฟัง” ฟังพระวาจาของพระเจ้าให้มากๆ ครับ นั่นคือคำตอบที่ดีมากๆ
o การฟังพระวาจาของพระเจ้า การเชื่อฟังพระเจ้า ศรัทธาในพระวาจาของพระเจ้าจะทำให้เราปรารถนาที่จะอ่อนน้อมถ่อมตนต่อพระเจ้า
o พ่อเชื่อเสมอว่า พลังและอำนาจของการฟังพระเจ้านั้นสำคัญเหลือเกินครับ

• พี่น้องครับ อ่านพระวาจาจากเยเรมีย์เรื่องดินเหนียว “ในมือของพระเจ้า” แล้ว พ่อคิดว่า แนวทางปฏิบัติง่ายๆ คือ
o ฟังฟังกันบ้างครับ จะทำอะไรที่อาจเกินเลย ข้ามเส้นความเหมาะสม ความงดงาม หรือเกินเลยไปก็ โดยเฉพาะคนเก่งๆ คนที่มั่นใจสูงๆ
o ฟังๆกันบ้างครับ ฟังเสียงกระซิบอ่อนของคนอ่อนโยน คนที่ไม่ส่งเสียงดัง แต่จริงใจในการตักเตือนและปรารถนาดีนะครับ ฟังกันบ้างครับ...
o การฟังคือถ้าทีของความฉลาดแท้จริง และความอ่อนโยนแท้จริงครับ... และที่สำคัญ ยอมให้กับพระเจ้า ผู้ทรงสร้างเรา ปั้นเราด้วยพระหัตถ์ของพระองค์

• สิ่งที่ประกาศกเยเรมีย์ได้พบประสบในยามที่ประชากรฮึกเหิม ดื้อ กระด้าง ในสมัยของท่าน คือ
o คนดื้อครับ บรรดาสมณะโดยเฉพาะเลย บรรดาผู้ใหญ่ในศาสนาและสังคมการเมืองนี่คือตัวบุคคลสำคัญที่เป็นอุปสรรคบ่อยๆ
o ผู้นำที่ไม่อยากเปลี่ยนแปลง และเหลิงอำนาจ หลงตนเอง ฮึกเหิม
o ที่สุดทั้งสมณะและประชาชนทั้งหลายที่ฮึกเหิมและคิดว่า ยูดาห์จะไม่มีวันล่มสลาย
o คนเหล่านั้น เมื่อได้รับฟังเสียงเตือนของพระเจ้า พวกเขากระหน่ำรุมเยเรมีย์แบบแทบจะฉีกประกาศกเป็นชิ้นๆ เยเรมีย์แทบจะแย่เลยครับ
o เมื่อเสียงของประกาศกต้องพบเจอกับความดื้อนี่แก้ยากที่สุดครับ ดื้อจนกระทั่งพระเจ้าเคยเรียกประชากรพวกนี้ว่า “ลูกหน้าด้าน” แรงครับ จุดไม่ระเบิด ด้านสนิท ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง ดื้อสุดๆว่าอย่างนั้นเถอะ
o ประชาชนยูดาห์คิดว่า เยรูซาเล็มจะมั่นคง ไม่มีวันถูกทำลายเหมือนอาณาจักรเหนือ เหมือนสักการสถานของพระเจ้าที่ชิโลห์ ประกาศกเตือนพวกเขาเท่าไรพวกเขาก็ไม่ฟัง
o ครับ และที่สุดอาณาจักรยูดาห์ พระวิหารที่เยรูซาเล็ม ก็ราบเห็นหน้ากลองจริงๆ....

• พี่น้องที่รักครับ
o ฟังกันบ้างนะครับ
o ฟังเสียงกันมากๆ ทุกชีวิตที่ยิ่งใหญ่และมั่งคั่งในสังคม การเมือง ฟังเสียงร้อง เสียงเตือนของคนยากไร้ ฟังเสียงของคนที่ไม่ค่อยมีเสียงบ้าง

• ชีวิตคริสตชนของเรานั้น การฟังคือพลังเสมอ ขอให้เราฟังนะครับ ฟังพระวาจาของพระเจ้ามากๆ ครับ...

• เคล็ดลับสำคัญมากๆของการฟัง คือ ทำให้เราพูดน้อยลงเมื่อเราเริ่มปิดปากและเปิดใจฟัง และจากการฟังนั้น จะทำให้เราพูดได้ดีขึ้นด้วยครับ เราจะพูดประกาศพระเจ้าได้มากขึ้น พูดได้สร้างสรรค์และสร้างสวรรค์สร้างให้มีคุณค่าได้มากขึ้นด้วยครับ...
o เชื่อพ่อเถอะ “การฟังคือบ่อเกิดของความรู้ ปรีชาญาณ และความฉลาด
o คนช่างพูดๆ ชอบพูดมักจะฟังไม่เป็น เพราะเขาอยากแต่จะเล่าเรื่องมากมายไม่หยุดหย่อนและสนุกกับการได้เล่าเรื่อง... เรื่องที่ตนเองรู้มาเยอะ ดูฉลาดดีนะครับ แต่ถ้าหุบปากและฟังบ้าง ฟังเงียบๆ เราจะได้ยิน... เรื่องเยอะแยะที่เราไม่เคยรู้ ไม่เคยได้ยินมาก่อน จริงๆ นะครับ...
o สมัยนี้จุดอ่อนคือการนั่งอ่านไลน์ อ่านคลิปมากมาย และก็เล่าๆ ต่อกัน เรื่องทะลึ่งก็เยอะ.. และก็เล่าๆ กันเรื่องไม่จริงและไร้การไตร่ตรองและกลั่นกรองก็เยอะ... และก็มานั่งเล่าๆๆ
o โถเรื่องจากคลิปที่เขียนๆโพสต์ๆกันไปทั่วหมด... อ่านจบ สนุก ขำ เล่าต่อ... จริงไหม มีค่าไหม ไม่รู้ มีอ้างอิง bibliography ไหม ไม่มี มีคนโพสต์ มีตัวจริงไหม ไม่รู้... สรุป ฉลาดน้อยลงเพราะคลิป ชีวิตก็ได้แค่หนีบกระดาษแต่ขาดความรู้และการฟังสิ่งที่มีค่าที่สุด คือ เนื้อหาแท้ในพระคัมภีร์และการประกาศข่าวดี
o ฟังเยอะๆ ฟังพระวาจามากๆ พระเจ้าทรงความรู้สูงสุด ฟังพระองค์เถอะครับ” ขอพระเจ้าอวยพรครับ...
o พ่ออยากให้เรามั่นใจ “การฟังคือบ่อเกิดของปรีชาญาณ” ครับ และถ้าฟังพระวาจาจากองค์พระปรีชาญาณแล้ว เราจะพบว่า เราได้พบความยิ่งใหญ่แห่งพระปรีชาญาณจริงๆ ครับ จะมีอะไรดีไปกว่าฟังพระวาจาของพระเจ้า และได้รู้จักพระองค์จากการฟังพระองค์