ไตร่ตรองพระวาจา  โดย..คุณพ่อชวลิต  กิจเจริญวันพุธที่ 17 พฤษภาคม 2017
สัปดาห์ที่ 5 เทศกาลธรรมดา
บทอ่าน กจ 15:1-6 /  ยน 15:1-8
         ข้อความจากหนังสือกิจการอัครสาวก ได้บรรยายถึงความขัดแย้งหลายอย่างที่เกิดขึ้น ที่ทำให้พระศาสนจักรในสมัยแรกประสบกับปัญหา ระหว่างพวกยิวและคนต่างศาสนา เราอาจที่จะเรียกว่าเป็นความขัดแย้ง ระหว่างพวกอนุรักษ์นิยมและพวกเสรีนิยม พวกยิวคือพวกอนุรักษ์นิยม

ซึ่งพยายามที่จะซื่อสัตย์ต่อคำสอนของศาสนายิว ที่พวกเขาได้ยึดถือกันมาเป็นระยะเวลานานหลายศตวรรษ ข้อความเชื่อและการปฏิบัติ ยึดถือแนวทางปฏิบัติตามกฎหมายของโมเสส พวกคนต่างศาสนาซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวกรีก ไม่เคยได้รับการเผยแสดงจากพระเป็นเจ้า ไม่มีธรรมประเพณีทางศาสนาเป็นที่ยึดเหนี่ยว และไม่มีความรู้เกี่ยวกับกฎหมายของโมเสสแต่อย่างใด หลายครั้ง พวกเขาได้ตัดสินใจด้วยสติปัญญา มากกว่าด้วยหัวใจ และลงมือปฏิบัติตามสามัญสำนึก มากกว่าตามธรรมประเพณี เมื่อคนของสองกลุ่มต่าง เป็นสมาชิกของพระศาสนจักร ทำให้เกิดความแตกต่างกัน พระศาสนจักรควรที่จะดำเนินนโยบายอย่างไร เพื่อตอบสนองความต้องการของทั้งสองกลุ่ม? เช่นเดียวกัน ในปัจจุบันนี้ พระศาสนจักรได้เปิดตัวเอง ต้อนรับสมาชิกจากทุกชนชั้น และจากนานาชาติ จึงอาจเกิดความขัดแย้งขึ้น มีแต่ความรักและความเข้าใจเท่านั้น ที่จะช่วยแก้ปัญหาความขัดแย้งต่างๆเหล่านั้น
 
       ปัจจุบันนี้ยังมีอีกกลุ่มคริสตชนบางกลุ่ม ที่ยังต่อต้านการเปลี่ยนแปลงของสังคายนาวาติกันครั้งที่ 2 การต่อต้านนั้นไม่ได้มีพื้นฐานบนจุดประสงค์ทางศาสนาหรือเทววิทยา แต่เกิดจากอารมณ์หวาดกลัว จึงไม่มีเหตุผลที่จะเปลี่ยนแปลงพวกอนุรักษ์นิยมสุดโต่ง ไปโดยอาศัยข้อโต้แย้งทางเทววิทยา แต่สิ่งที่พวกเขาต้องการก็คือ ความเข้าใจ ความเมตตากรุณา และความรักประสาพี่น้อง... ความรักจะต้องเป็นความรักที่แท้จริง มันต้องลงทุน มันอาจจะมีการถูกทำร้าย มันจะต้องทำตัวเองให้ว่างเปล่า (น.เทเรซาแห่งกัลกัตตา)…
อะไรคือเครื่องหมายของความรักต่อเพื่อนมนุษย์ ไม่ใช่การพยายามทำตามความต้องการของท่าน แต่ทำตามความต้องการของคนที่ท่านรัก ทั้งร่างกายและจิตใจ (น.บราซิล ผู้ยิ่งใหญ่)