ไตร่ตรองพระวาจา  โดย..คุณพ่อชวลิต  กิจเจริญวันอังคารที่ 14 กุมภาพันธ์  2017
สัปดาห์ที่ 6 เทศกาลธรรมดา
บทอ่าน ปฐก 6:5 -8,7:1-5,10 / มก 8:4-21
พระเยซูเจ้าทรงถามสานุศิษย์ของพระองค์ด้วยคำถามมากมาย

คำถามเหล่านี้ต้องการที่จะเตือนพวกเขาถึงการที่พระองค์ได้ทวีขนมปังเลี้ยงคนจำนวนมาก 2 ครั้งด้วยกัน


พระองค์ได้ทรงถามว่า “พวกท่านยังไม่เข้าใจดอกหรือ?”  เพราะพวกสานุศิษย์ของพระองค์เป็นกังวลว่า พวกเขาจะไม่มีขนมปังรับประทาน
พระองค์ทรงเตือนพวกเขาว่า พระองค์ได้เคยทวีขนมปังเลี้ยงประชาชนอย่างไร พวกเขาเองก็ไม่ควรกังวลใจเรื่องอาหารที่จะใช้ดำรงชีวิต
พวกเขาควรวางใจ ในสิ่งที่พระองค์ได้เคยเอาใจใส่ประชาชน ไม่เหมือนกับเชื้อแป้งของฟาริสีและเฮร๊อด ที่หมายถึงความจองหองในฐานะเป็นผู้นำ
ซึ่งไม่เคยตอบสนองความต้องการของประชาชนเลย ไม่ยอมรับพระเยซูเจ้าในฐานะเป็นนายชุมพาบาลที่ดี ตรงกันข้าม พระเยซูเจ้าทรงรู้ถึงความต้องการของประชาชน และได้จัดเตรียมทุกอย่างไว้สำหรับพวกเขา เพื่อจะเข้าใจพระเยซูเจ้า เราต้องยอมรับพระองค์ ในฐานะเป็นพระบุตรของพระเป็นเจ้า
ที่ทรงเลี้ยงดูเราทั้งฝ่ายกายและฝ่ายวิญญาณ ท่านจะวิตกกังวลทำไม ท่านจงแสวงหาพระราชัยของพระเป็นเจ้าและความเที่ยงธรรมของพระองค์ก่อน และทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกมอบให้แก่ท่านภายหลัง (มธ 6:27-33)

         วันวาเลนไทน์เป็นวันที่ระลึกถึงนักบุญวาเลนไทน์ (Saint Valentine) ผู้รับโทษประหารในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 270  
เพราะท่านได้แอบจัดงานแต่งงานให้กับคู่รักที่เป็นคริสตชนคู่หนึ่ง ซึ่งผิดกฏหมาย กษัตริย์ได้สั่งให้ประหารชีวิตท่านด้วยการตัดศรีษะ
คนทั่วไปจึงถือว่าวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ของทุกปีเป็น วันแห่งความรัก ซึ่งมิได้จำกัดความรักเฉพาะชายหนุ่มและหญิงสาว แต่
เป็นวันที่ทุกคนสามารถมอบความรักให้แก่กันและกัน
เช่น สามีภรรยา ลูก ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง คนใกล้ชิด และ พ่อแม่ที่รักเรามากที่สุด
ความรักของท่านไม่มีวันหมดอายุ ไม่มีเงื่อนไข เพราะต่อให้เราไม่ดีอย่างไร
พ่อแม่ก็ยังรักและพร้อมจะเสียสละเพื่อเราเสมอ

ดังนั้นในวันวาเลนไทน์ จึงอยากให้ทุกคนทำดีต่อคุณพ่อคุณแม่ให้มากๆ ครับ
และอย่าลืมความรักต่อพระเยซูเจ้า ที่ทรงเสียสละชีวิตเพื่อเรา เพราะทรงรักเรามากที่สุดนั่นเอง