ไตร่ตรองพระวาจา  โดย..คุณพ่อชวลิต  กิจเจริญวันพฤหัสบดีที่ 19 มกราคม 2017
สัปดาห์ที่ 2 เทศกาลธรรมดา
บทอ่าน ฮบ 7:28-8:6 / มก 3:7-12
     เมื่อประชาชนได้ยินเกี่ยวกับเรื่องพระเยซูเจ้าทรงรักษาโรค พวกเขาได้มาหาพระองค์จากเมืองต่างๆ แต่อีก 3 ปีต่อมา ประชาชนกลุ่มเดียวกันนี้ไม่ได้ขอให้พระองค์ทรงรักษาโรคของพวกเขาอีกต่อไป แต่ได้ขอร้องให้ผู้มีอำนาจจับพระองค์ทรมาน และตรึงกางเขนพระองค์ ทำไมประชาชนที่เคยขอให้พระองค์รักษาพวกเขา จึงได้ขอให้ตรึงกางเขนพระองค์? เพราะในอดีตพวกเขาได้ขอร้องให้พระองค์รักษาเขาเฉพาะด้านร่างกายเท่านั้น แต่พวกเขาไม่ได้ขอร้องให้พระองค์รักษาด้านวิญญาณ พวกเขาไม่ได้เชื่อหรือรับพระองค์ในฐานะเป็นพระบุตรของพระเป็นเจ้า และพระผู้ไถ่


 เราก็เช่นเดียวกันควรมาหาพระองค์ เพื่อรับการบำบัด แต่พระองค์เป็นผู้บำบัดรักษาฝ่ายวิญญาณ มากกว่าฝ่ายร่างกาย การบำบัดรักษาฝ่ายกายเป็นเพียงการนำไปสู่การบำบัดฝ่ายวิญญาณ ให้เราถามตัวเองว่า เรามาหาพระเยซูเจ้า เพราะเราต้องการเพียงเพื่อการบำบัดรักษาฝ่ายวิญญาณใช่หรือไม่? แต่มีคนจำนวนไม่น้อย ที่ร่างกายสมบูรณ์ แต่ป่วยด้านวิญญาณ เช่น การมีอารมณ์โกรธ การมีความเกลียดชัง การมีความอิจฉา การแสวงหาอำนาจ การหลงใหลในทรัพย์สมบัติ และความนิยมชมชอบ และยังมีโรคอีกจำนวนมาก ที่ทำให้วิญญาณของเราเจ็บป่วย

  คนที่ป่วยด้านวิญญาณต้องการผู้ไถ่กู้ พวกเขาต้องการให้พระองค์บำบัดรักษา เพราะคนที่ป่วยฝ่ายวิญญาณนั้น ไม่สามารถที่จะมีความรักได้ อย่างที่มีบทเพลงบทหนึ่งที่มีเพลงว่า “ถ้าปราศจากความรัก ข้าพเจ้าไม่มีตัวตนแต่อย่างใด ไม่มีตัวตนจริงๆ” เราจึงต้องการพระเยซูเจ้า เพื่อให้พระองค์รักษาวิญญาณของเรา และช่วยให้เรามีความต้องการการรักษาจริงๆ และมีแต่ความรักเท่านั้น ที่จะช่วยให้เราเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ทั้งร่างกายและวิญญาณ...
นกไม่กลัวฝน ในยามที่ฝนตก มันจะเกาะกิ่งไม้และทำความสะอาดขนของมัน พร้อมทั้ง รับความชุ่มฉ่ำ จากสายฝน แต่หากฝนตกหนัก ลมแรง นกจะบินไปหาที่หลบซ่อน แล้วรอจนกว่าฝนจะซาลง เพื่อออกมาเล่นน้ำฝน รับความสดชื่นชำระล้างปีกของมัน ไซร้ตามซอก รายละเอียดของปีกให้สะอาด...ชีวิตของเราทุกคนก็เช่นเดียวกัน ที่ต้องการความรักจากพระเยซูเจ้า ซึ่งจะทำให้ทั้งร่างกายและวิญญาณของเราชุ่มช่ำด้วยความยินดีเสมอ