“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

ข้อคิดจากพระวาจาประจำวัน  โดย..คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์

วันจันทร์ที่ 1 สิงหาคม 2016
สัปดาห์ที่ 18 เทศกาลธรรมดา 

ระลึกถึง น.อัลฟองโซ มารีย์ เดอ ลีกวอรี
พระสังฆราชและนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร
ยรม 28: 1-17

บทอ่านจากพระวรสารตามคำเล่าของนักบุญมัทธิว
มธ 14: 13-21

 เมื่อพระเยซูเจ้าทรงทราบข่าวนี้ ได้เสด็จออกจากที่นั่น ลงเรือไปยังที่สงัดตามลำพัง เมื่อประชาชนรู้ต่างก็เดินเท้าจากเมืองต่าง ๆ มาเฝ้าพระองค์ เมื่อเสด็จขึ้นจากเรือ ทรงเห็นประชาชนมากมายก็ทรงสงสาร และทรงรักษาผู้เจ็บป่วยให้หายจากโรค

 เมื่อถึงเวลาเย็น บรรดาศิษย์เข้ามาทูลพระองค์ว่า “สถานที่นี้ เป็นที่เปลี่ยว และเป็นเวลาเย็นมากแล้ว ขอพระองค์ทรงอนุญาต  ให้ประชาชนไปตามหมู่บ้านเพื่อซื้ออาหารเถิด” พระเยซูเจ้าตรัสว่า “เขาไม่จำเป็นต้องไปจากที่นี่ ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” เขาทูลตอบว่า “ที่นี่เรามีขนมปังเพียงห้าก้อนกับปลาสองตัวเท่านั้น”

         พระองค์จึงตรัสว่า “เอามาให้เราที่นี่เถิด” พระองค์ทรงสั่งให้ประชาชนนั่งลงบนพื้นหญ้า ทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวขึ้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้าทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปังส่งให้บรรดาศิษย์ไปแจก         แก่ประชาชน ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วยังเก็บเศษที่เหลือได้ถึงสิบสองกระบุง จำนวนคนที่กินมีผู้ชายประมาณห้าพันคน ไม่นับผู้หญิง และเด็ก

(พระวาจาของพระเจ้า)

———————

        เมื่อเราต้อง “ทนท้องร้อง ยามหิว” เรากำลังฝึกฝนตน ไม่ให้เรียกร้อง ให้ออกแรงหาใส่ปากท้องโดยไม่บ่นว่าเวลาหิว ให้อดอย่างมีความหมาย เพื่อให้เกิดการแบ่งปันไม่ใช่กอบโกย การอดอาหาร หรือ ทำให้ท้องหิว จึงมีความหมาย

         ดังนั้น การฝึกฝน อดทน บากบั่น มีความหมายมากมายในชีวิต เพื่อให้เราเป็น “คนเมตตา” เพราะเราได้ผ่านกระบวนการ เหลา เกลา ตนให้เป็น”คนเพื่อคนอื่น”
 แต่การไม่ยอม “อด” “ฝึกฝนตน” แบบที่ประกาศกได้เตือนสอน ดังในหนังสือเยเรมีย์ที่ว่า

 “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับประกาศกเยเรมีย์ว่า “จงไปบอกฮานันยาห์ว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ‘ท่านได้หักแอกไม้ แต่เราจะทำแอกเหล็กมาวางไว้แทน”
 แอกเหล็ก เป็นดัง การต้องแบกภาระที่ตัวเองทำตัวเองไว้ ที่เราไม่ได้ “อดทน เสียสละ” เรากลับต้องแบกภาระที่เราสะสม กักกอง ตักตวง หวงหัก เอาไว้
 การเป็นบุคคลแห่งความเมตตา เป็นคนเพื่อคนอื่น มองเห็นด้วยการสละ จัดแบ่ง เกื้อกูล ช่วยเหลือ ดังเรื่องที่เล่าด้วย “ขนมปังห้าก้อน กับปลาสองตัว”  ที่กลายเป็น “เหลือสิบสองกระบุง”
 เร่ิมต้นการจากอด “เราแบกแค่แอกไม้”
ฝึกฝน ดุจดัง แบกแอกไม้

        แต่ไม่เรารักสบาย ไม่อด ไม่ฝึกฝน ปรากฎว่าสิ่งที่เราไม่อดเพื่อแบ่ง ฝึกฝนให้อดทนเพื่อเป็นคนเพื่อคนอื่น เรากลายเป็นผู้ตักตวง กักกอง สะสม หวงหัก กลายเป็น ภาระที่ต้องแบกเพราะความเห็นแก่ตัว ดัง “แอกเหล็ก” ที่ต้องแบกเพราะความใจคับแคบ ที่ไม่เป็นคนเพื่อคนอื่น ที่ไม่ได้เมตตาต่อพี่น้อง นั่นเอง

 

(Credit จาก Facebook คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์)

 

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก