4. ทำไมต้องมีวิถีชุมชนวัด ? ทำไมต้องมาทำเรื่องนี้กัน?
ตอบ เพราะพระศาสนจักรสากลมีความมุ่งหวังที่จะทำให้วัดทุกๆ วัดในพระศาสนจักรท้องถิ่น เป็นชุมชนวัดที่สมาชิกทุกคนในวัด ทั้งฆราวาส นักบวช พระสงฆ์ ร่วมเป็นหนึ่งเดียวกัน แบบที่เรียกว่า “ชุมชนวัดที่ทุกคนมีส่วนร่วม” โดยมีประสบการณ์การประทับอยู่ของพระเยซูคริสตเจ้า ผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพใน “พระวาจา” ที่พวกเขาแบ่งปัน และใน “ศีลมหาสนิท” ที่พวกเขาเข้าไปรับในพิธีบูชาขอบพระคุณ การมีประสบการณ์ชีวิตกับพระเยซูคริสตเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพดังกล่าวจะขับเคลื่อนสมาชิกแต่ละคนให้ออกไปประกาศข่าวดี และแบ่งปันประสบการณ์ความเชื่อในชีวิตของตนให้แก่บุคคลที่อยู่รอบข้างในทุกซอกทุกมุมของชุมชนที่เขาอาศัยอยู่ ทั้งกับผู้ที่เป็นคริสตชนและกับผู้นับถือศาสนาอื่น

             เพื่อจะให้ความมุ่งหวังนี้ประสบความสำเร็จ   พระศาสนจักรแนะนำให้ฟื้นฟูคริสตชนเป็นชุมชนย่อยหรือเป็นวิถีชุมชนวัด และในบริบทของทวีปเอเชีย สหพันธ์สภาพระสังฆราชแห่งเอเชีย ได้เสนอให้ชุมชนคริสตชนย่อยหรือวิถีชุมชนวัด ใช้ “กระบวนการอภิบาลแบบบูรณาการ” (AsIPA หรือ Asian Integral Pastoral Approach) เป็นเครื่องมือในการฝึกอบรม ซึ่งพระศาสนจักรคาทอลิกในประเทศไทยก็มุ่งหวังให้เกิด “ชุมชนวัดที่ทุกคนมีสัมพันธ์เป็นหนึ่งและมีส่วนร่วม” เช่นกัน จึงเน้นเรื่องวิถีชุมชนวัดในแผนอภิบาล ค.ศ. 2000-2010 ต่อเนื่องมาจนถึงแผนฯ ค.ศ. 2010-2015  โดยพยายามปรับกระบวนการอภิบาลแบบบูรณาการให้สอดคล้องกับบริบทของสังคมไทย