สมโภชนักบุญทั้งหลาย
6 พฤศจิกายน 2016
บทอ่าน วว 7: 2 - 4 , 9- 14; 1 ยน 3: 1- 3; มธ 5:1-12 ก
พระวรสารสัมพันธ์กับ คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC) 520, 544, 581, 764, 1716, 1720, 2305, 2330, 2518, 2546, 2763
ประมวลคำสอนด้านสังคมของพระศาสนจักร (CSDC) 492
จุดเน้น พระเจ้าทรงเชิญเราทุกคนให้เป็นนักบุญ ( ผู้ศักดิ์สิทธิ์ )
ในวันฉลองนักบุญทั้งหลาย เราได้ยินนักบุญยอห์นผู้นิพนธ์หนังสือวิวรณ์ เล่าเรื่องภาพนิมิต 2 เรื่อง เกี่ยวกับอาณาจักรพระเจ้า เรื่องแรก ผู้ได้รับการประทับตรามีจำนวน 144,000 คน จาก 12 เผ่าของชาวอิสราเอล เป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า ตัวเลขสูงนี้ เป็นสัญลักษณ์หมายถึง ความยิ่งใหญ่แห่งพระสัญญาเรื่องความรอดพ้น โดยอาศัยพระเยซูคริสตเจ้า นอกนั้นยังหมายถึงประชาชนมากมาย เหลือคณานับ ผู้ได้ตอบรับพระเจ้า ด้วยการถวายชีวิตแห่งความเชื่อในพระเยซูคริสตเจ้า
นิมิตที่ 2 กล่าวถึง ประชาชนมากมายเหลือคณานับ ยืนอยู่เฉพาะพระบัลลังก์ของพระเจ้า และ พระคริสตเจ้า (ลูกแกะ) รวมประชาชนทุกชาติ ทุกภาษา แผนการแห่งความรอดพ้นของพระเจ้า เปิดรับทุกคนผู้สิ้นใจในความสัมพันธ์กับพระองค์ ผู้นมัสการเหล่านี้พิสูจน์แล้วว่า มิใช่แผนการที่ทำด้วยตนเอง ความรอดพ้นมาจากพระเจ้า ดังที่พวกเขาได้ประกาศ ขอบพระคุณ พระเกียรติยศ และพระอานุภาพ เป็นของพระเจ้า มิใช่ของเรา
ในพระวรสาร พระเยซูเจ้าทรงบรรยายภาพของผู้ที่เป็นของอาณาจักรพระเจ้า สังเกตว่าพระองค์ทรงวาดภาพ ความสุขแท้ แก่ประชาชนมากมาย ไม่ใช่เฉพาะกับบรรดาอัครสาวก 12 องค์เท่านั้น คำสอนนี้สำหรับเราทุกคน
ภาพสวรรค์นี้สอนอะไร บรรดาผู้โศกเศร้า จะได้รับการปลอบโยน บรรดาผู้อ่อนโยน จะได้รับแผ่นดินแห่งพระสัญญา คืออาณาจักรสวรรค์ ความอ่อนโยนไม่ได้หมายความว่าอ่อนแอ แต่มีความเข้มแข็งที่สุภาพอ่อนโยน อาณาจักรพระเจ้ารวมบรรดาผู้สร้างสันติ ซื่อสัตย์ ถึงแม้มีการทดลอง และการถูกเบียดเบียน
ใครนำหน้า ผู้มีใจยากจน บรรดาผู้ที่ตระหนักว่าตนอ่อนแอ และต้องพึ่งพระเจ้า ไม่ใช่กำลังหรือทรัพย์สมบัติของตนเอง บรรดาที่ได้บรรยายในหนังสือวิวรณ์ พวกเขาไม่ต้องสร้างอัตตา (ตัวเอง) ที่เปราะบาง ด้วยการยกย่องตนเอง แต่ว่าถวายเกียรติแด่พระเจ้า
ดังนั้นเราเหมาะสมที่ใด เราถูกท้าทายให้สละสิ่งที่โลกถือว่าเป็นความสำเร็จ และหันมาลงทุนความเจริญก้าวหน้าด้านศีลธรรมและจิตวิญญาณแทน พระเยซูเจ้าทรงเชิญเราให้ตายต่อความปรารถนาของตนเอง และติดตามพระองค์ การยอมสละน้ำใจของตนเอง จะทำให้เราเป็นอิสระจากอัตตา ที่กล่าวว่า ทั้งหมดเป็นเรื่องของเรา ทำให้เราเปิดตนเองไปสู่การดำรงชีวิตความสุขแท้
พี่น้องสังเกตดูนะครับ ความสุขแท้เป็นคุณลักษณะ ไม่ใช่กิจการ เราไม่ดึงตัวเราขึ้นไปหาพระเจ้า โดยอาศัยความสามารถทางจิตวิญญาณของเราเอง ตรงข้ามเราเผชิญกับความอ่อนแอของเรา และความจำเป็นต้องแสวงหาพระเจ้า และพระเมตตาของพระองค์ เราจะตระหนักว่า เรามีใจยากจน เราพัฒนาความสุภาพให้เข้มแข็ง
พระเจ้าทรงรักเรา มิใช่เพราะเราดีสมบูรณ์ แต่เพราะพระองค์น่ารักและเปี่ยมด้วยความเมตตาเมื่อเรายอมรับสิ่งนี้ เราก็จะแสดงความเมตตา และการให้อภัยแก่ผู้อื่นมากขึ้น
รางวัลของเราในสวรรค์นั้นยิ่งใหญ่ เมื่อเราดำเนินชีวิตตามที่พระเจ้าทรงเชื้อเชิญเรา เราจะช่วยสร้างอาณาจักรสวรรค์ เราจะมีใจที่เปิดรับพระหรรษทานและจะพบสันติสุข และความยินดี ที่พระองค์ปรารถนามอบให้เรา
พระสังฆราช วีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
จาก Homilies โดย Catholic Diocese of Lansing,
(ตุลาคม-ธันวาคม 2016), หน้า 491-492.