“ท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า”
13. ประชาชนติดตามพระเยซูเจ้า (มก 3:7-12)
       3 ⁷ พระเยซูเจ้าเสด็จออกไปยังทะเลสาบกับบรรดาศิษย์ผู้คนหมู่ใหญ่จากแคว้นกาลิลีติดตามพระองค์ผู้คนจากแคว้นยูเดีย ⁸ จากกรุงเยรูซาเล็มจากแคว้นอิดูเมอาจากอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำจอร์แดนและจากบริเวณเมืองไทระและไซดอนเป็นหมู่ใหญ่ได้ยินสิ่งที่ทรงทำก็มาเฝ้าพระองค์ ⁹ พระเยซูเจ้าจึงตรัสสั่งบรรดาศิษย์ให้จัดเรือไว้ลำหนึ่งเพื่อประชาชนจะได้ไม่เบียดเสียดพระองค์ ¹⁰ เพราะพระองค์ทรงรักษาผู้ป่วยจำนวนมากจนบรรดาผู้ป่วยด้วยโรคต่างๆเบียดเสียดกันเข้ามาเพื่อสัมผัสพระองค์ ¹¹ เมื่อปีศาจทั้งหลายเห็นพระองค์ก็กราบลงพลางตะโกนว่า “ท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า”  ¹² แต่พระองค์ทรงกำชับอย่างแข็งขันมิให้มันแพร่งพรายว่าพระองค์เป็นใคร
a) อธิบายความหมาย
            ภาคแรกของพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโก ซึ่งมีชื่อว่า “พระธรรมล้ำลึกเรื่องพระเมสสิยาห์” (1:14-8:29)มีเครื่องหมายในตัวบทที่ชวนผู้อ่านให้แบ่งภาคนี้ออกเป็น 3 หน่วยอย่างชัดเจน เพราะเราพบข้อความที่เริ่มต้นโดยเล่าศาสนบริการของพระเยซูเจ้าอย่างสรุปเป็น 3 ครั้ง(1:14-15; 3:7-12; 6:6ก) แต่ละครั้งตามด้วยเรื่องราวของพระเยซูเจ้าเกี่ยวกับบรรดาศิษย์ (1:16-20; 3:13-19; 6:6ข-13) และจบลงโดยสรุปปฏิกิริยาของผู้ฟังต่อพระวาจาและกิจการของพระองค์ (3:1-6; 6:1-6ก;8:27-29)เราจึงสันนิษฐานว่า นักบุญมาระโกจงใจเขียนพระวรสารภาคนี้เป็น 3 หน่วยคือหน่วยที่หนึ่ง 1:14-3:6 หน่วยที่สอง3:7-6:6กและหน่วยที่สาม6:6ข-8:29

            เราได้ศึกษาข้อความในหน่วยแรกแล้ว ส่วนข้อความที่กำลังจะพิจารณานี้(3:7-12) ซึ่งเล่าเรื่องศาสนบริการของพระเยซูเจ้าโดยสรุปเป็นบทนำของหน่วยที่ 2 และรวมกับข้อความปิดท้าย(6:1-6ก)ก็เป็นเหมือนกรอบของหน่วยที่ 2 นี้

            เมื่อนักบุญมาระโกเล่าศาสนบริการของพระเยซูเจ้าโดยสรุปเราสามารถวิเคราะห์ทรรศนะและจุดประสงค์ในการบรรยายเหตุการณ์ของหน่วยที่สองถ้าเราพิจารณาบริบทของข้อความนี้คือ ตอนสุดท้ายของหน่วยที่หนึ่ง ซึ่งเล่าว่าหัวหน้าชาวยิวตัดสินใจจะประหารชีวิตพระเยซูเจ้าและเรื่องที่เล่าต่อไปคือพระเยซูเจ้าทรงแต่งตั้งอัครสาวก 12 คน ซึ่งหมายถึงพระศาสนจักร เราจะเห็นว่าบทนำสั้น ๆ นี้ต้องการอธิบายเรื่องพระเยซูเจ้าทรงรับทรมานเพื่อทรงแต่งตั้งพระศาสนจักร เป็นการเน้นความสัมพันธ์ระหว่างพระคริสตเจ้ากับเราทุกคน ในเรื่องสั้น ๆ นี้ เราจึงเห็นคุณลักษณะสำคัญของพระศาสนจักร

          -“พระเยซูเจ้าเสด็จออกไปยังทะเลสาบกับบรรดาศิษย์”พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโกตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ บรรยายว่า พระเยซูเจ้าเสด็จจากสถานที่แห่งหนึ่งไปยังสถานที่อีกแห่งหนึ่งเพื่อทรงเทศนาสั่งสอน แต่ในประโยคนี้เขียนว่า “เสด็จออก” คำต้นฉบับภาษากรีกหมายถึง “การถอนตัว” หรือ“การแยกตัวออกจากผู้อื่น”  ซึ่งในที่นี้ไม่หมายความว่าพระเยซูเจ้าทรงหนีจากผู้คิดปองร้ายแต่หมายถึงทรงออกจากเมืองและศาลาธรรมเพื่อทรงเทศนาสั่งสอนที่กลางแจ้งในบริเวณชายฝั่งทะเลสาบกาลิลีเราจะพบว่าพระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในศาลาธรรมอีกครั้งหนึ่งที่เมืองนาซาเร็ธในบทที่ 6 เท่านั้น

              พระองค์ทรงตัดสินพระทัยเช่นนี้เพราะทรงทราบว่าหัวหน้าชาวยิวมีใจแข็งกระด้างและตกลงรวมหัวกันจะประหารชีวิตพระองค์อย่างไรก็ตาม  การที่พระเยซูเจ้าเสด็จไปยังบริเวณที่ห่างจากผู้คนก็เป็นการขยายสนามงานการเทศนาสั่งสอน เป็นโอกาสที่จะประทับอยู่กับบรรดาศิษย์เป็นการส่วนตัวมากขึ้น พระเยซูเจ้าทรงต้องการให้บรรดาศิษย์ร่วมงานกับพระองค์ และทีละเล็กทีละน้อยทรงอบรมเขาให้ปฏิบัติตามพระฉบับ

          -“ผู้คนหมู่ใหญ่จากแคว้นกาลิลีติดตามพระองค์”เป็นครั้งแรกในพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโก ที่เราพบคำว่า “ผู้คนหมู่ใหญ่” น่าสังเกตว่าเมื่อพระเยซูเจ้าประทับอยู่ในเมืองพระองค์ทรงพบกับบุคคลเพียงบางคน แต่เวลานี้ เมื่อพระองค์ต้องเสด็จออกจากเมืองและดูเหมือนว่าทรงประสบความล้มเหลว ก็กลับทรงประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ เพราะประชาชนจำนวนมากแสวงหาพระองค์