วันอาทิตย์ที่ 11 กันยายน 2016

สัปดาห์ที่ 24 เทศกาลธรรมดา

บทอ่าน อพย 32:7-11,13-14 / 1ทธ 1:12-17 / ลก 15:1-10 หรือ 15:1-32

 นักบุญออกัสตินได้เคยกล่าวว่า “หัวใจของข้าพเจ้าไม่หยุดเต้น จนกว่าจะได้พักผ่อนในพระองค์”มีพระสงฆ์อาวุโสท่านหนึ่งได้นำคำพูดของท่านพูดใหม่อีกครั้งหนึ่งว่า “ข้าแต่พระเป็นเจ้า หัวใจของพระองค์จะไม่หยุดเต้น จนกว่าพระองค์จะพบข้าพเจ้า”ในพระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าได้แสดงพระเมตตาของพระองค์ต่อบรรดาคนบาป และพระองค์ได้ต้อนรับพวกเขา

ทำให้พวกฟาริสีและธรรมาจารย์พากันบ่นว่า “ชายคนนี้ต้อนรับคนบาป กินร่วมกับพวกนั้นด้วย” พวกฟาริสีและธรรมาจารย์คิดว่า พระเป็นเจ้าจะลงโทษคนบาป เพราะพวกเขาได้ละเมิดบทบัญญัติ อย่างไรก็ตาม พระเยซูเจ้าได้เล่านิทานเปรียบเทียบสองเรื่อง คือ

1)เรื่องแกะร้อยตัวที่หายไปตัวหนึ่ง และเจ้าของได้ละแกะเก้าสิบเก้าตัวไว้ในทุ่ง แล้วไปตามตัวที่หายไปจนพบ

2) เรื่องหญิงที่มีเงินเหรียญสิบเหรียญ แลเผอิญหายไปหนึ่งเหรียญ เธอได้จุดตะเกียงหาจนพบ ในสายตาของพระเป็นเจ้า การพบแกะตัวที่หายไป และการพบเหรียญที่หาย ได้นำความชื่นชมยินดีมาให้แก่พระเป็นเจ้า  พระบิดาเจ้าได้ส่งพระเยซูเจ้า พระบุตรของพระองค์ลงมาบังเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อนำเรามนุษย์ซึ่งเป็นคนบาป ให้กลับบ้าน เพื่อไปหาพระบิดาเจ้า เหมือนอย่างที่นักบุญเปาโลได้กล่าวว่า “พระเยซูคริสตเจ้าได้เสด็จมาในโลกนี้  เพื่อช่วยบรรดาคนบาปให้รอด และข้าพเจ้าก็เป็นคนบาปมากกว่าหมด”...

ข้าแต่พระบิดาเจ้าบนสวรรค์...
โปรดกรุณาฟังคำภาวนาของลูกที่เป็นคนบาป ...
ลูกเชื่อว่าพระองค์คือพระเป็นเจ้าที่พระคัมภีร์ได้กล่าวถึง...
ลูกเชื่อในพระตรีเอกภาพ พระบิดา พระบุตร และพระจิต ...
ลูกเชื่อว่าพระองค์คือผู้ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง...
ลูกเชื่อว่าพระองค์ทรงสร้างทุกสิ่งให้ดี...
ลูกเชื่อว่ามนุษย์ไม่ได้เชื่อฟังพระองค์ และได้ตกในบาปกำเนิด...
ลูกเชื่อว่าลูกเองได้ทรยศต่อพระองค์ด้วยการทำบาปส่วนตัว โดยได้ละเมิดพระบัญญัติของพระองค์...
ลูกเชื่อว่าพระองค์เต็มไปด้วยความรัก ความซื่อสัตย์ และความเมตตากรุณา...
ลูกเชื่อว่าลูกไม่เหมาะสมที่จะรับพระคุณพิเศษใดๆ...
ข้าแต่พระบิดาเจ้า ถ้าเป็นน้ำพระทัยของพระองค์ โปรดรับฟังคำภาวนาของลูกที่เป็นคนบาปด้วยเทอญ