วันศุกร์ที่ 5 สิงหาคม 2016
สัปดาห์ที่ 18 เทศกาลธรรมดา

ระลึกวันถวายพระวิหารแม่พระแห่งหิมะ

บทอ่าน นฮม 2:1,3 ; 3:1-3,6-7 / มธ 16:24-28
          นักบุญอิกญาซีโอได้กำเนิดในปราสาทแห่งเมืองโลโยลา ทางเหนือของประเทศสเปน ท่านได้รับศีลล้างบาป ได้เคยรับราชการทหาร และได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส ในการปิดล้อมเมืองปัมโปนา และในระหว่างเวลาที่ท่านได้รับการรักษาที่โรงพยาบาล ที่ทำให้ท่านได้เปลี่ยนการดำเนินชีวิต การมีโอกาสได้อ่านเรื่องของพระเยซูเจ้า และประวัติของบรรดานักบุญ ทำให้ท่านมองเห็นความประพฤติอันเหลวไหลของตัวเอง และความว่างเปล่าของชีวิต ท่านได้ตัดสินใจเจริญชีวิตเพื่อพระคริสตเจ้า และได้สรุปว่า “ถ้าบรรดานักบุญ สามารถทำได้ ทำไมข้าพเจ้าจึงจะทำไม่ได้?” ในพระวรสารวันนี้ เราจะเห็นเงื่อนไข 3 ประการในการติดตามพระเยซูเจ้า

          ประการที่หนึ่ง การปฏิเสธตัวเอง ซึ่งหมายถึงการให้พระเยซูเจ้าเป็นศูณย์กลางในการดำเนินชีวิต ไม่ใช่ให้ตัวเองเป็นศูณย์กลาง ต้องกล้าปฏิเสธไม่ให้ตัวเองมีความทะเยอทะยาน  และต้องทำตามแผนการและน้ำพระทัยของพระเป็นเจ้า โดยให้พระองค์มีความสำคัญเป็นอันดับแรกในชีวิต “จะเป็นประโยชน์อะไรแก่มนุษย์ที่ได้โลกทั้งโลกมาเป็นกรรมสิทธิ์ ถ้าเขามาเสียชีวิตเล่า?”

          ประการที่สอง ต้องแบกไม้กางเขน ซึ่งหมายถึงการเผชิญกับความทุกข์ยากลำบาก เพื่อพระเยซูเจ้าและพันธกิจที่พระองค์ได้ทรงมอบให้ “ถ้าใครอยากติดตามเรา ก็จงสละตนเอง แบกไม้กางเขนของตน”

          ประการที่สาม การติดตามพระเยซูเจ้า ซึ่งหมายถึงการนบนอบต่อพระองค์ และยินดีรับใช้พระองค์แต่ผู้เดียว โดยมุ่งจุดหมายของชีวิต ไปยังพันธกิจของพระองค์ ปล่อยให้พระองค์เป็นผู้นำชีวิตของเรา “และตามเรามา ผู้ที่อยากจะรักษาชีวิตไว้ให้รอด จะทำให้ชีวิตนั้นเสียไป และผู้ที่เสียชีวิตเพราะเห็นแก่เรา จะพบชีวิตนั้นอีก”...

เราเองสามารถบอกได้หรือไม่ว่า เราเคยปฏิเสธความต้องการของเรา และยินดีแบกไม้กางเขน คือ ปัญหาและความยากลำบากในชีวิต  โดยไม่บ่น ไม่ท้อถอย ไม่หมดกำลังใจ และไม่เสียความเชื่อ? ...มีความประพฤติที่เหลวไหลอะไรบ้าง ที่เราคิดว่า เราจะต้องขจัดออกไป เพื่อจะได้ติดตามพระเยซูเจ้าอย่างซื่อสัตย์และด้วยความอดทน?