วันพฤหัสบดีที่ 3 พฤศจิกายน 2016
น.มาร์ติน เดอ ปอเรส นักบวช
ฟป 3:3-8ก /  ลก 15:1-10
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                    
เวลานั้น บรรดาคนเก็บภาษีและคนบาปเข้ามาใกล้เพื่อฟังพระเยซูเจ้า ชาวฟาริสีและธรรมาจารย์ต่างบ่นว่า “คนนี้ต้อนรับคนบาปและกินอาหารร่วมกับเขา” พระองค์จึงตรัสอุปมาเรื่องนี้ให้เขาฟัง
 “ท่านใดที่มีแกะหนึ่งร้อยตัว ตัวหนึ่งหายไป จะไม่ละแกะเก้าสิบเก้าตัวไว้ในถิ่นทุรกันดาร ออกไปตามหาแกะที่หายไปจนพบหรือ เมื่อพบแล้ว เขาจะยกมันใส่บ่าด้วยความยินดี กลับบ้าน เรียกมิตรสหายและเพื่อนบ้านมา พูดว่า ‘จงร่วมยินดีกับฉันเถิด ฉันพบแกะตัวที่หายไปนั้นแล้ว’ เราบอกท่านทั้งหลายว่าในสวรรค์จะมีความยินดีเช่นนี้เพราะคนบาปคนหนึ่งกลับใจมากกว่าความยินดีเพราะคนชอบธรรมเก้าสิบเก้าคนที่ไม่ต้องการกลับใจ”

     หญิงคนใดที่มีเงินสิบเหรียญแล้วทำหายไปหนึ่งเหรียญ จะไม่จุดตะเกียง กวาดบ้าน ค้นหาอย่างถี่ถ้วนจนกว่าจะพบหรือ เมื่อพบแล้ว นางจะเรียกมิตรสหายและเพื่อนบ้านมาพูดว่า ‘จงร่วมยินดีกับฉันเถิด ฉันพบเงินเหรียญที่หายไปแล้ว’ เราบอกท่านทั้งหลายว่าทูตสวรรค์ของพระเจ้าจะมีความยินดีเช่นเดียวกัน เมื่อคนบาปคนหนึ่งกลับใจ”

 (พระวาจาของพระเจ้า)

———

  การทิ้งสิ่งหนึ่งอย่างจริงจัง เพื่อให้ได้สิ่งหนึ่งอย่างถาวร เป็น “กระบวนการการกลับใจ” ที่นักบุญเปาโลใช้อธิบาย “ต้นตอ” ความเชื่อ ในจดหมายของท่านถึงฟิลิปปี บอกว่า “แต่สิ่งที่เคยเป็นประโยชน์แก่ข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้าละทิ้งเพราะพระคริสตเจ้า นับแต่บัดนี้ข้าพเจ้าเห็นว่าทุกสิ่งไม่มีประโยชน์อีกเมื่อเปรียบกับประโยชน์ล้ำค่าคือการรู้จักพระคริสตเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า”
 ความนัยอีกอย่างหนึ่ง “เรื่องแกะร้อยตัว หายไปหนึ่งตัว หาจนพบ”
 “เงินสิบเหรียญ หายไปหนึ่งเหรียญ หาจนพบ”
 เป็นต้นตอของความเชื่อ หาให้พบ
 งานแบบพระเยซูที่แสดงถึงการลดเนื้อตัวของตัวเองลง ให้ความสำคัญต่อผู้ยากไร้ คนยากจน คนพิการต่ำต้อย คนเหล่านี้ ลดคุณค่าของตัวเองลง แต่กลับทำให้คุณค่าของตัวเองสูงขึ้น เหมือนมีแกะร้อยตัว หายไปและพบหนึ่งตัวที่หายไป
 ประโยชน์ล้ำค่า “ไม่ใช่ว่ามีมาก” แต่ “พยายามเสาะหา ให้คุณค่าไม่ยอมตกหล่น ไม่ลดคุณค่าแม้ว่าจะพิการต่ำต้อยขาดวิ่น” เพราะบุคคลเหล่านี้ เติมเต็มจิตเมตตา มากกว่า ความมั่งมีสำเร็จโดยไม่ได้เติมใส่ แต่เพียรหาเพียรสะสม จนคนอื่นขาดแคลน
 การเติมให้คนอื่น แต่ตัวเองเต็มตื้นหัวใจต่างหาก ที่เป็นเหมือน แกะที่หาย เงินเหรียญที่หาย แล้วได้กลับมา เป็นความสมบูรณ์พูลผลทางฝ่ายจิต มากกว่า เติมใส่ตัวเองให้ดีสมบูรณ์กว่าคนอื่น โดยไม่ได้ลดปัจจัยในตัวเองลงเลย