ไตร่ตรองพระวาจา  โดย..คุณพ่อชวลิต  กิจเจริญวันศุกร์ที่ 20 มกราคม  2017
สัปดาห์ที่ 2 เทศกาลธรรมดา
นักบุญเฟเบียน พระสันตะปาปาและมรณสักขี นักบุญเซบัสเตียน มรณสักขี
บทอ่าน ฮบ 8:6-13 / มก 3:13-19
     ในฐานะเป็นคริสตชน เราได้รับการเรียกจากพระเยซูเจ้า ให้เป็นผู้ติดตามที่ซื่อสัตย์ และเป็นประจักษ์พยาน ที่กล้าหาญ ในการประกาศข่าวดี ของพระเยซูเจ้า ในพระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าทรงเรียกพวกเราดังนี้ :

1) พระเยซูเจ้าทรงเรียกเรา  “พระเยซูเจ้าเสด็จขึ้นไปบนภูเขา  ทรงเรียกผู้ที่พระองค์ทรงต้องการให้มาหาพระองค์” (3: 13) แสดงว่าความการเรียกของพระองค์นั้น เป็นการริเริ่มจากพระองค์ “ มิใช่ท่านทั้งหลายที่เลือกเรา แต่เราได้เลือกท่าน”(ยน 15:16)

2) พระเยซูเจ้าทรงเรียกเรา เพื่อจะเป็นผู้ติดตามพระองค์ (3:14) แสดงว่าการติดตามพระองค์นั้น เป็นการติดตามตลอดไป “พระเยซูเจ้าทรงหันพระพักตร์มาทอดพระเนตรเห็นเขากำลังติดตามพระองค์ จึงตรัสถามว่า ‘ท่านต้องการสิ่งใด ‘เขาทูลตอบว่า ‘รับบี’แปลว่า พระอาจารย์ ‘พระองค์ทรงพักอยู่ที่ไหน?” (ยน 1:38 ) คำว่า “เวลานั้น” หมายถึง เป็นเวลาที่ยาวนาน (สดด 84:10-11)

3) พระเยซูเจ้าทรงเรียกเรา เพื่อให้เราเป็นประจักษ์พยานที่กล้าหาญ ในการประกาศข่าวดี “พระองค์ทรงแต่งตั้งสิบสองคนไว้ให้อยู่กับพระองค์ และเพื่อส่งพวกเขาออกไปประกาศ และขับไล่ผี ”( 3:14-15)...(ยน 20:21)

4) พระเยซูเจ้าทรงเรียกเรา และทรงต้องการเสียงตอบสนอง ด้วยความสุภาพและกตัญญู เราต้องทำตัวเหมือนสานุศิษย์ทั้ง 12 คนของพระองค์ ที่ยอมรับว่าตนเองไม่เหมาะสม ที่พระองค์จะทรงเรียกเรา พวกเราหลายคนเป็นคนขี้ขลาดและอาย บางคนก็เป็นคนไม่มั่นใจ และบางคนก็เป็นคนชอบสงสัย ( 3:16-19 ) แต่พระเยซูเจ้าก็ยังทรงเรียกเรา ให้อยู่กับพระองค์ และเป็นสานุศิษย์ของพระองค์ ที่จะไปประกาศข่าวดี เพราะพระองค์ทรงรักเราอย่างไม่มีเงื่อนไข”ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่ กว่าการสละชีวิตของตน เพื่อมิตรสหาย” (ยน 15:13)


“ข้าแต่พระเยซูเจ้า ขอพระองค์โปรดประทานให้ลูกเป็นสานุศิษย์ของพระองค์ ที่มีความสุภาพถ่อมตน ความกตัญญูกตเวที และความกล้าหาญ ในการเป็นประจักษ์พยานถึงพระองค์ด้วยชีวิต เหมือนท่านนักบุญเฟเบียนและนักบุญเซบัสเตียน มรณสักขีด้วยเทอญ”