วันเสาร์ที่ 24 กันยายน 2016
สัปดาห์ที่ 25 เทศกาลธรรมดา

บทอ่าน ปญจ 11:9-12:8 / ลก9:43ข-45

 มีสุภาพสตรีคนหนึ่งฝันว่าเธอสามารถพูดกับพระเยซูเจ้าได้ เธอได้ไปหาคุณพ่อเจ้าวัด และเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้ท่านฟัง แต่ปรากฏว่าคุณพ่อเจ้าวัด ไม่เห็นด้วยกับเธอ และได้บอกกับเธอให้ถามพระเยซูเจ้าว่า ท่านได้เคยทำบาปอะไรบ้าง  สุภาพสตรีท่านนั้นตอบตกลง  

วันต่อมาเธอได้กลับมาที่วัด และได้บอกกับท่านว่า เธอได้พบกับพระเยซูเจ้า คุณพ่อเจ้าวัดจึงได้ถามว่า “คุณได้ถามพระองค์ ถึงบาปที่พ่อได้เคยกระทำหรือไม่?” สุภาพสตรีคนนั้นได้ยืนยันว่าพระองค์ได้ตอบเธอ คุณพ่อเจ้าวัดจึงถามว่า พระองค์ได้บอกบาปอะไรที่พ่อได้เคยกระทำ เธอได้ตอบว่า พระเยซูเจ้าได้บอกว่า เมื่อพระองค์ได้ยกบาปอะไรไปแล้ว พระองค์ก็ลืมบาปทั้งหมด
ในชีวิตของบรรดาสานุศิษย์ของพระเยซูเจ้า พวกเขายังจะต้องเรียนรู้จากพระองค์  คือ มหาทรมาน การสิ้นพระชนม์ และการกลับคืนชีพของพระองค์  แต่นักบุญลูกาบอกว่า พวกเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่พระองค์ได้ตรัสกับพวกเขา และพวกเขาก็ไม่กล้าถามพระองค์ด้วย “พวกท่านจงทำให้ถ้อยคำเหล่านี้เข้าหูเถิด เพราะว่าบุตรแห่งมนุษย์กำลังถูกมอบไว้ในเงื้อมมือของมนุษย์” เพราะจริงๆแล้วพวกเขายังไม่เข้าใจในสิ่งที่พระองค์ได้ตรัสนั่นเอง  พวกเขายอมรับไม่ได้ว่า พระเยซูเจ้าที่พวกเขาได้ประกาศว่าเป็นพระเมสสิยาห์นั้น จะถูกทรยศ และจะต้องรับทนทรมาน เพราะตามความคิดของชาวยิวแล้ว พระเมสสิยาห์ คือ ผู้ไถ่กู้ทางการเมือง ที่จะเป็นเชื้อสายของกษัตริย์ดาวิด พระองค์จะนำเกียรติยศของชาติอิสราเอลกลับคืนมา ...ลูกจะมีส่วนร่วมในพระมหาทรมานของพระเยซูเจ้าได้อย่างไร?...ลูกจะมีส่วนในความทุกข์ของบุคคลที่ลูกรักและเป็นที่รักของลูกได้อย่างไรบ้าง? และลูกจะช่วยบรรเทาความทุกข์นั้นได้มากน้อยเพียงใด?...

ทุกครั้งที่ลูกทำบาป ลูกมีส่วนในการเพิ่มความทุกข์ทรมานของพระองค์...แต่พระองค์ก็ยินดียกโทษบาป และลืมบาปที่ลูกได้เคยกระทำ...

ข้าแต่พระเยซูเจ้า ลูกมองหาพระองค์แต่ผู้เดียว มองหาความรักของพระองค์ พระหรรษทานของพระองค์ น้ำพระทัยของพระองค์ ดวงใจของพระองค์ พระจิตของพระองค์ เพราะว่าลูกรักพระองค์ และจะไม่ขอรางวัลอื่นใด แต่ขอให้รักพระองค์ยิ่งวันยิ่งมากขึ้น