ไตร่ตรองพระวาจา  โดย..คุณพ่อชวลิต  กิจเจริญวันพุธที่17 สิงหาคม 2016
สัปดาห์ที่ 20 เทศกาลธรรมดา

บทอ่าน อสค 34:1-11 / มธ 20:1-16ก
 ในบทอ่านที่หนึ่งจากหนังสือประกาศกเอเสเคียล  ท่านได้ติเตียนผู้นำประชากรอิสราเอลอย่างรุนแรง เพราะไม่เป็นผู้นำที่ดี ท่านยังได้ติเตียนบรรดากษัตริย์ ที่หาประโยชน์ส่วนตัว และใช้การเมือง เพื่อรับใช้ตัวเอง แทนที่จะใช้อำนาจเพื่อรับใช้ประชาชน ความบกพร่องในด้านความยุติธรรมของข้าราชการชั้นสูง ทำให้เกิดความอยุติธรรมในหมู่ประชาชน ทำให้บรรดาประกาศกต้องดัดนิสัยของพวกเขาเหล่านี้

ในระหว่างรัชสมัยของกษัตริย์ซาโลมอน  มีการบังคับการใช้แรงงานและการเสียภาษีอย่างกว้างขวาง ที่แสดงถึงการใช้อำนาจกดขี่ที่อยุติธรรมของกษัตริย์ และของบรรดาผู้นำ ซึ่งจะเป็นสาเหตุของการถูกเนรเทศไปยังกรุงบาบิโลน ที่สุดท่านประกาศกเอเสเคียลได้ประกาศว่า พระเป็นเจ้าจะเป็นผู้เลี้ยงเอง “นี่แน่ เราเป็นศัตรูกับผู้เลี้ยง เราจะเรียกร้องเอาแกะของเราจากเขา เราจะให้เขาหยุดเลี้ยงแกะ พวกคนเลี้ยงจะไม่ดูตัวเองอีก เราจะช่วยแกะของเราให้รอดจากปากของพวกเขา เพื่อมิให้มันเป็นอาหารของพวกเขาอีก”...

          ข้อคิดสำหรับเราทุกคน ขอให้เราตอบว่า ถ้าเราต้องรับผิดชอบต่อคนอื่น เช่นเป็นพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ผู้ดูแล ผู้จัดการ และผู้กำกับ เราจะแสดงความเป็นผู้นำต่อคนเหล่านั้นได้อย่างไร? เพื่อไม่ให้ถูกตำหนิว่าใช้ตำแหน่งหน้าที่ในทางที่ผิด หรือทำเพื่อประโยชน์ส่วนตัว เราจะเลียนแบบพระเยซูเจ้าในฐานะเป็นผู้เลี้ยงที่ดีได้อย่างไร?...”ข้าพเจ้าเป็นผู้เลี้ยง ไม่ใช่เป็นแกะ และข้าพเจ้ามีความภูมิใจตัวเองเสมอ ในการเป็นผู้นำ ไม่ใช่เป็นเพียงผู้ตาม”...”ถ้าชาวประมงเล่าเรื่องการแสลมได้ดี ชาวนาเล่าเรื่องวัวที่ใช้ไถนาได้ดี ทหารเล่าเรื่องการได้รับบาดเจ็บได้ดี และผู้เลี้ยงเล่าเรื่องลูกแกะได้ดี”..

           ถ้ามีคนขอให้ข้าพเจ้าบอกการเป็นผู้เลี้ยงที่ดี ข้าพเจ้าจะตอบอย่างไร...”พระเจ้าทรงเลี้ยงดูข้าพเจ้าดุจเลี้ยงแกะ ข้าพเจ้าจะไม่ขัดสน พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพเจ้าลงนอนที่ทุ่งหญ้าเขียวสด พระองค์ทรงนำข้าพเจ้าไปริมน้ำสงบ ทรงฟื้นวิญญาณของข้าพเจ้า พระองค์ทรงนำข้าพเจ้าไปในทางชอบธรรม เพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์” (สดด 23: 1-3)