อาทิตย์ที่ 3 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า
13 ธันวาคม 2015
บทอ่าน ศฟย 3: 14-18 ; ฟป 4: 4-7 ; ลก 3:10-18
พระวรสารสัมพันธ์กับ คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC) 535, 696, 2447
จุดเน้น ความรักของพระเจ้าอยู่โพ้นความสามารถของมนุษย์ที่จะเข้าใจได้เต็มที่
พระวรสารวันนี้ ประชาชนถามนักบุญยอห์น บัปติสว่า “เราจะต้องทำอะไร” คริสตชนได้ถามคำถามนี้มานานหลายร้อยปีแล้ว เหมือนว่าเราสามารถบรรลุถึงความรอดพ้นและการไถ่กู้ด้วยตัวของเราเอง มันง่ายที่จะถามว่า จะไปสวรรค์ต้องมียอดกิจกรรมชีวิตเท่าไร มากกว่าที่แสดงความกตัญญูในสิ่งที่เราได้รับมาในชีวิต
พระเยซูเจ้าได้เสด็จมาในโลก เพราะว่าเราไม่สามารถช่วยหรือไถ่กู้ตนเองได้ กำลังของเรามีจำกัดเมื่อเปรียบกับความไม่มีสิ้นสุดของพระเจ้า คงไม่มีทางเปรียบได้เลย บุคคลที่จะไถ่กู้เราได้ต้องอาศัยผู้เป็นทั้งมนุษย์และพระเจ้าด้วย ในพระเยซูเจ้า พระเจ้าได้รับสภาพมนุษย์เพื่อพระองค์ ผู้ไม่มีขอบเขตจำกัดและพระเจ้าจึงสามารถช่วยเหลือไถ่บาปของเรามนุษย์
ช่วยเหลืออะไร คือ พระองค์ทรงยอมรับทรมาน และสิ้นพระชนม์ บุคคลธรรมดาไม่สามารถให้อะไรได้มากกว่าชีวิตของตน เรามนุษย์จะมีอะไรมากกว่านี้ พระเยซูเจ้าได้บอกอัครสาวกฟิลิปว่า เมื่อท่านเห็นเรา ท่านก็เห็นพระบิดาด้วย (ยน 14:9) เมื่อพระเยซูเจ้าทรงรัก ทรงให้อภัย ทรงทนทุกข์ทรมานและสิ้นพระชนม์ พระเจ้าทรงรับสิ่งต่างๆ เหล่านี้กับพระองค์เอง เราอาจถามว่าทำไมพระเจ้าทรงทำสิ่งนี้เพื่อเรา เราคงไม่แน่ใจว่าเราจะมอบชีวิตของเราเพื่อคนอื่น ทำไมพระเจ้าจึงทรงทำเช่นนั้น ทำไมพระองค์คิดว่าจำเป็น นักบุญเปาโลบอกเราในจดหมายถึงชาวฟิลิปปีว่า สันติสุขของพระเจ้าซึ่งเกินสติปัญญาจะเข้าใจได้ และมาตรฐานมนุษย์ไม่สามารถมโนภาพได้นั่นเอง
พระเจ้าทรงต้องการให้เรามั่นใจว่าพระองค์ทรงรักเรา ในพระคริสตเจ้า พระองค์ได้ให้ทุกสิ่งที่มี คือ ตัวพระองค์เอง ขอให้เรายอมรับของขวัญจากพระเจ้า ทางของพระเจ้าไม่ใช่ทางของเรา (อสย 55:8) และเราควรกตัญญูในเรื่องนี้ เพราะพระเจ้าทรงเป็นความรัก (1 ยน 4:8) ความรักมีค่าเหนือคำพูด การตอบสนองของเราควรชื่นชมยินดี และพยายามเลียนแบบพระคริสตเจ้า เป็นเครื่องหมายแสดงความกตัญญูรู้คุณของเรา อะไรอื่นมากกว่านี้คงเป็นการแสร้งทำ และไม่บังเกิดผลใดๆ
พระสังฆราช วีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
จาก Homilies โดย Catholic Diocese of Lansing,
(ตุลาคม-ธันวาคม 2015), หน้า 515-516.