สัปดาห์ที่ 24 เทศกาลธรรมดา
15 กันยายน 2013
บทอ่าน อพย 32: 7-11, 13-14 ; 1 ทธ 1: 12-17 ; ลก 15: 1-32 หรือ 15: 1-10
พระวรสารสัมพันธ์กับ คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC) 545, 589, 1423, 1439, 1443, 1468, 1700, 1846, 2795, 2839
จุดเน้น บัดนี้ เราต้องฉลองและยินดี
พี่น้องชายหญิง ในหลายภาคของประเทศ (สหรัฐอเมริกา) เกือบทุกสัปดาห์ เราจะได้ยินเรื่องเด็กหนีออกจากบ้าน บางคนมีเหตุผลต่างๆ นานา หนีออกจากบ้านที่อบอุ่น เพื่อแสวงหาชีวิตแบบอื่น แน่นอน บางครอบครัวอาจไม่เป็นครอบครัวที่ดีที่สุด เด็กก็แสวงหาวิถีชีวิตที่ดีกว่า หรือ ปลอดภัยกว่า
อย่างไรก็ดี มีหลายครั้งและบางอย่างที่เราอาจไม่ได้ยินเรื่องเหล่านี้จากโทรทัศน์ เมื่อเด็กดีๆ หนีจากบ้านดีๆ เพื่อไปดำเนินชีวิตตามใจของตน เราก็จะได้ยินว่า ผู้ปกครองโกรธ พยายามขอร้องให้ลูกกลับบ้านให้ปลอดภัย โดยจะไม่ต่อว่าอะไร
เราสามารถวาดมโนภาพว่าบิดาจะรู้สึกอย่างไร ดังที่เล่าในพระวรสารวันนี้ ลูกคนน้องคงอยากบอกบิดาว่า “ผมอยากให้พ่อตาย จะได้แบ่งมรดกส่วนของผมให้ผม” และเขาก็จากไป
ในที่สุด ดังที่นักบุญลูกาได้บันทึกไว้ น้องชายสำนึกผิด จึงตัดสินใจกลับบ้าน น่าจะมีหวัง อย่างน้อยมีอาหารอุ่นๆ และที่หลับสบายดี แม้พ่อจะปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเป็นคนรับใช้คนหนึ่งก็ยอม
แต่เมื่อเขากลับมา พ่อกลับไม่ได้คิดอะไรตามที่ลูกคิด ดังที่เราเพิ่งได้ยินเมื่อสักครู่นี้ “เร็วเข้า จงไปนำเสื้อสวยที่สุดมาสวมให้ลูกเรา นำแหวนมาสวมนิ้ว นำรองเท้ามาใส่ให้ จงนำลูกวัวที่ขุนอ้วนแล้วไปฆ่า แล้วกินเลี้ยงฉลองกันเถิด เพราะลูกของเราผู้นี้ตายไปแล้ว กลับมีชีวิตอีก หายไปแล้ว ได้พบกันอีก”
เหมือนอุปมาสองเรื่องแรกวันนี้ คือ เรื่องแกะที่พลัดหลง และเรื่องเงินเหรียญที่หายไป พระเยซูเจ้าทรงจัดหาวิธีทางต่างๆ สำหรับให้เรามาฉลองกัน ฉลองกับสิ่งที่หายไป และบัดนี้พบแล้ว ฉลองยินดีที่เรามี ดังที่พ่อบอกกับลูกคนโต เมื่อ “เราต้องเลี้ยงฉลอง และชื่นชมยินดี เพราะน้องชายคนนี้ของลูกตายไปแล้ว กลับมีชีวิตอีก หายไปแล้ว ได้พบกันอีก”
นักอธิบายพระคัมภีร์ส่วนมาก ชี้แสดงว่า อุปมาเรื่องนี้เกี่ยวกับการยอมรับทั้งครบของบิดาต่อบุตร เป็นของขวัญแห่งการอภัยที่สมบูรณ์ ให้เราพิจารณาศีลอภัยบาป (ศีลแห่งการคืนดี) เป็นพิเศษในระหว่างปีแห่งความเชื่อนี้ ด้วยวิธีการเช่นนี้ เพื่อเราจะเข้าใกล้พระบิดาเจ้าสวรรค์ยิ่งขึ้น และตระหนักว่า พระเจ้าทรงประทานศีลศักดิ์สิทธิ์นี้ให้เรา เพื่อเราจะกลับมาคืนดีกับพระองค์ ผู้ทรงให้อภัยและยอมรับเราทั้งครบ
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในศีลอภัยบาป พระบิดาเจ้าสวรรค์ชื่นชมยินดีเมื่อคนบาปคนหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องเป็นคนบาปใหญ่โตกลับมาบ้าน พระวรสารของพ่อสำหรับลูกคนเล็กที่สะท้อนว่า “จำเป็นต้องเลี้ยงฉลอง และชื่นชมยินดี” ดังนั้น พระองค์ทรงเรียกเราให้ทำเช่นเดียวกัน
ในบทภาวนา เราขอพระเจ้าให้ช่วยเหลือเราในการเดินทางสู่พระองค์ ขอพระองค์เรียกเราให้เข้าไปใกล้พระองค์ยิ่งขึ้น ขอให้เราชื่นชมยินดีพร้อมกับบรรดาผู้อยู่ในสวรรค์ทุกคน ขณะเมื่อเรากลับไปสู่พระหรรษทานของพระบิดา เราไม่ต้องเป็นคนบาปหนักๆ แต่อาศัยความเชื่อในศีลแห่งการคืนดีนี้ เราค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ชิดพระเจ้ายิ่งขึ้น ขอพระเจ้าอวยพร และช่วยเราให้ใกล้ชิดพระองค์ทุกวันตลอดชีวิต
พระสังฆราชวีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
จาก Homilies โดย Catholic Diocese of Lansing,
(กรกฎาคม - กันยายน 2013), หน้า 362-364.