สัปดาห์ที่  22  เทศกาลธรรมดา
1  กันยายน  2013
บทอ่าน    บสร  3: 17-18, 20, 28-29  ;  ฮบ  12: 18-19, 22-24ก ;  ลก  14: 1, 7-14
พระวรสารสัมพันธ์กับ    คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก  (CCC)  575, 588
                                  ประมวลคำสอนด้านสังคมของพระศาสนจักร  (CSDC)  261
จุดเน้น        ความถ่อมตนสุภาพเป็นคุณธรรมสมบูรณ์สำหรับสมัยของเรา

    กล่าวกันว่า  เมื่อใครคิดว่าตนมีความถ่อมตนสุภาพ  เป็นเครื่องหมายแน่ใจได้เลยว่าเขาไม่มี    บทอ่านต่างๆ ในวันนี้เน้นคุณธรรมนี้  ซึ่งในชีวิตคริสตชนความถ่อมตนสุภาพเป็นสิ่งจำเป็นประการหนึ่ง  หากปราศจากความถ่อมตนสุภาพ  เราไม่สามารถบรรลุเป้าหมายแห่งอาณาจักรสวรรค์ได้เลย

    พระเยซูเจ้าทรงเตือนใจเราในพระวรสารวันนี้ว่า  เราไม่ควรเลือกที่ที่มีเกียรติในงานฉลอง  เหตุการณ์ที่พระองค์ทรงกล่าวถึงทั่วไป คือ งานมงคลสมรส  ในบรรดาอุปมาของพระเยซูเจ้า  งานมงคลสมรส  บ่อยๆ เป็นภาพลักษณ์หมายถึงงานเลี้ยงนิรันดรในสวรรค์  ซึ่งเราทุกคนจะชื่นชมยินดีในความสนิทสัมพันธ์กับพระเจ้าผู้ทรงเป็นความรัก  ดังนั้น  ประเด็นของพระเยซูเจ้า คือ เมื่อเราได้รับเชิญไปร่วมงานมงคลสมรสในสวรรค์  เราต้องไม่ตั้งข้อสันนิษฐาน (นึกเอาเอง) มากเกินไป  นี่เป็นคำสอนสำคัญมากในวันนี้

    ชีวิตจิตมีบาปสุดโต่งสองประการที่ตรงข้ามกับความหวัง (Hope) คือ ความหมดหวัง (Despair) ความหมดหวังเป็นการตั้งข้อสันนิษฐานว่าเราไม่เคยมีอะไรดีพอสำหรับความรักของพระเจ้า  และบางทีถูกกำหนดชะตากรรมให้ไปนรก  มันอาจดูเหมือนสุภาพที่กล่าวว่า  “ฉันเป็นคนเลวมาก  ไม่สมควรให้พระเจ้ารัก”  แต่ไม่ใช่สุภาพ  ต้นตอของเรื่องนี้คือความหมดหวัง  เป็นบาปที่เชื่อว่าพระเจ้าไม่ดีพอ  ไม่เข้มแข็งพอที่จะให้อภัยบาปและรักเรา  หากใครปฏิเสธพระพรแห่งความหวัง  เขาก็เชื่อว่าตนได้ทำบาปมากจนทำให้พระเจ้ายอมแพ้พวกเขา

    สุดโต่งอีกประการหนึ่ง คือ การตั้งข้อสันนิษฐานไปเอง (Presumption หรือ ทะนงตน)  ปัจจุบันมีการตั้งข้อสันนิษฐานไปเองเป็นจำนวนมาก  เราอาจตั้งข้อสันนิษฐานว่า  เราเป็นคนที่เหมาะสม  เป็นพลเมืองดีต่อเพื่อนบ้าน  และปฏิบัติตามกฎหมายของชาติบ้านเมืองโดยรวม  เราเป็นผู้สมควรไปสวรรค์  สถานที่มีเกียรติ  เราอาจลืมไปว่าสวรรค์เป็นที่รับเชิญไม่ใช่สิทธิตั้งแต่เกิด  เราอาจลืมไปว่าสวรรค์เป็นของขวัญ  มิใช่สิ่งที่เป็นหนี้บุญคุณ

    การตอบรับการเชิญให้รับพระหรรษทานของพระเจ้าอย่างสุภาพ  เป็นการตอบรับซื่อๆ พระนางพรหมจารีมารีย์  ผู้ได้รับเชิญที่ยากยิ่งจากทูตสวรรค์กาเบรียล  ได้ตอบอย่างเหมาะสมพิเศษว่า  “ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า  ขอให้เป็นไปกับข้าพเจ้าตามวาจาของท่านเถิด” (ลก 1: 38)   บทอ่านแรก (บุตรสิรา 3: 17-18)  กล่าวว่า  “ลูกเอ๋ย  ไม่ว่าท่านจะทำสิ่งใด  จงทำด้วยความถ่อมตนเถิด  แล้วท่านจะเป็นที่รัก  มากกว่าคนให้ของกำนัล  ท่านยิ่งเป็นใหญ่มากขึ้นเท่าใด  ก็ยิ่งต้องถ่อมตนลงมากเท่านั้น  แล้วพระเจ้าจะโปรดปรานท่าน”  ดังนั้น  อย่าหมดหวัง หรือ ทะนงตน  ฟังพระวาจาของพระเจ้าในชีวิตแต่ละวัน  และตอบรับแบบที่แม่พระได้ทำ

พระสังฆราชวีระ  อาภรณ์รัตน์  แปล
จาก  Homilies  โดย Catholic  Diocese  of  Lansing,
(กรกฎาคม - กันยายน 2013), หน้า 341-342.