บทเทศวันอาทิตย์ โดย ฯพณฯ ฟรังซิสเซเวียร์ วีระ อาภรณ์รัตน์
อาทิตย์ที่  22  เทศกาลธรรมดา
วันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม  2011
บทอ่าน
: ยรม 20:7-9 ;    รม 12:1-2 ;    มธ 16:21-27
พระวรสารสัมพันธ์กับ
คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC)  ข้อ  226, 363, 540, 554, 607, 618, 736, 1021, 2029, 2232
จุดเน้น การพลีกรรมส่วนตัว  เพราะเห็นแก่พระอาณาจักรของพระเจ้า  เป็นทั้งหน้าที่และพระพร  สำหรับศิษย์พระคริสต์


พระวรสารวันนี้อ้างคำพูดของพระเยซูเจ้าที่ว่า  “ถ้าผู้ใดอยากตามเรา  จงแบกไม้กางเขนของตนและติดตามเรา”  ตามคำสั่งนี้  เราเห็นว่าเราไม่สามารถเป็นผู้ยืนชมเฉยๆ  พระเยซูเจ้าทรงเรียกเราโดยอาศัยศีลล้างบาป  ให้เดินติดตามพระองค์  ให้ปฏิบัติสิ่งที่พระองค์ได้กระทำ  และให้ดำเนินชีวิตตามคำสอนของพระองค์  นี่เป็นสิ่งท้าทาย  เพราะเรารู้ว่า  การติดตามพระเยซูเจ้าจะนำเราไปสู่เขากัลวารีโอ  เรียกร้องเราให้มอบชีวิตในความรัก  รับใช้พระเจ้าและผู้อื่น

ไม่ใช่สิ่งที่เราส่วนใหญ่พร้อมจะทำ  ความจริงเกือบทุกคนได้เลือกติดตามพระเยซูเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า  พวกเราคิดว่า  การติดตามฝูงชนง่ายกว่า  หรืออยู่เงียบๆ เฉยๆ  เมื่อรู้ว่ามีความผิดรอบตัวเราหลายประการ  เราสามารถดูประกาศกเยเรมีย์  เพื่อช่วยเราให้ดำเนินไปในหนทางถูกต้อง  บทอ่านแรกประจำวันนี้  ให้กำลังใจหรือดึงเราให้อุทิศตัวทำงานของพระเจ้า  ประกาศกเยเรมีย์กล่าวว่า  พระเจ้าทรงล่อลวงท่าน  อาจมีพวกคุณบางคนรู้สึกเช่นนี้ก็เป็นได้

บางทีคุณได้อธิษฐานภาวนาและทำพลีกรรม  วอนขอพระเจ้าเพื่อบางสิ่งที่คุณรู้สึกดีที่สุดสำหรับคุณเอง  หรือคนที่คุณรัก  แต่กลับได้รับความยุ่งยากลำบาก  ทำให้คุณรู้สึกว่าพระเจ้าทรยศ  ประกาศกเยเรมีย์ได้ปฏิบัติอย่างซื่อสัตย์ตามที่พระเจ้าได้ขอ  แต่พระองค์ไม่ทรงช่วยเหลือ  ประกาศกถูกแกล้ง  ถูกเมิน  ถูกเหยียดหยาม  และถูกเบียดเบียน  พระเจ้าทรงยอมให้เกิดเช่นนั้น  ทรงรู้ว่าเยเรมีย์สามารถเผชิญกับสิ่งร้ายสุดๆ  แต่ก็ยังคงซื่อสัตย์มั่นคงในความเชื่อ  พระเจ้าทรงมีความมั่นใจเช่นนั้นกับเราแต่ละคน  และทรงส่งพระจิตเจ้ามาประทับกับเรา  เสริมกำลังเราให้เข้มแข็ง  และทรงช่วยเราให้ซื่อสัตย์

หากเราเปิดรับพระหรรษทาน  เราจะพบว่าพระองค์ทรงทำงาน  ผ่านสิ่งต่างๆ ที่เราประสบในชีวิต  กล่าวคือ  ความยากลำบาก  ความทุกข์  ความโศกเศร้า  และความยินดี  เพื่อช่วยเราให้เติบโตในความศักดิ์สิทธิ์  เราได้เห็นแบบอย่างแล้วในบทอ่านแรกและในพระวรสาร  แต่เราได้ฟังในบทอ่านที่สองวันนี้  จดหมายนักบุญเปาโลถึงชาวโรม  กล่าวว่า  ร่างกายของเราเป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิตที่ศักดิ์สิทธิ์  และเป็นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า  ร่างกายของเราพร้อมกับความไม่สมบูรณ์  ความป่วยไข้  และความเจ็บปวด  เป็นสิ่งสำคัญ  เหมือนกับพละกำลัง  และความฉลาด    พระเจ้าจะวินิจฉัยว่าสิ่งใดดีและสิ่งใดเป็นที่พอพระทัย  และสมบูรณ์พร้อม

บทอ่านทุกบทวันนี้  ช่วยเราให้เห็นว่า  พระเจ้าทรงยกย่องมนุษย์และการพลีกรรมส่วนตัว  ให้เป็นเครื่องบูชาที่เหมาะสมมีคุณค่าแด่พระองค์  เมื่อเราจบพิธีมิสซาและเดินออกจากวัด  ไปดำเนินชีวิตความเชื่อ  ขอให้พยายามมองชีวิต  ความยากลำบาก  การพลีกรรม  รวมทั้งของขวัญและพระพรต่างๆ  ว่ามีคุณค่าในสายตาพระเจ้า  ผู้ทรงสร้างสรรพสิ่งและทรงรักเราเกินกว่าที่เราคิดได้